Stanowisko takie potwierdził [b]WSA w Krakowie z 26 listopada 2008 r. (I SA/Kr 1130/08)[/b]
Urząd skarbowy odmówił umorzenia odsetek za zwłokę w podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatnik złożył wniosek o umorzenie odsetek oraz rozłożenie na raty zaległości wynikającej ze złożonych korekt deklaracji w ramach pomocy de minimis. Wniosek uzasadnił brakiem możliwości jednorazowego uregulowania zaległości bez narażania siebie na utratę środków koniecznych do utrzymania rodziny. Twierdził także, że może to doprowadzić do zamknięcia prowadzonej działalności gospodarczej, a w konsekwencji zwolnienia zatrudnionych osób.
Zdaniem organu podatkowego w tej sprawie nie występują żadne szczególne okoliczności przemawiające za przyznaniem ulgi. Umorzenie odsetek ma charakter wyjątkowy i nie można czynić z niego powszechnie stosowanego środka mającego na celu umożliwienie podatnikom niepłacenia należności budżetowi. Prowadząc działalność gospodarczą, podatnik odpowiada za politykę finansową, której skutki ponosi budżet.
Podatnik odwołał się od tej decyzji. Bezskutecznie jednak. Izba skarbowa utrzymała bowiem w mocy decyzję urzędu skarbowego. W tej sytuacji podatnik złożył skargę do sądu, który ją uwzględnił.
Organ podatkowy na wniosek podatnika prowadzącego działalność gospodarczą może udzielać ulg w spłacie zobowiązań podatkowych określonych w art. 67a [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=176376]ordynacji podatkowej[/link], które stanowią pomoc de minimis w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego. Oznacza to, że dla przyznania ulgi podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą konieczne jest łączne spełnienie zarówno przesłanek wynikających z przepisów ordynacji podatkowej, jak i z przepisów prawa europejskiego.