Rzecznik Generalny za oddaleniem skargi FIFA i UEFA w spr. transmisji telewizyjnych

- Jeżeli państwa członkowskie uznają wskazane zawody sportowe za wydarzenia o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, w celu zapewnienia dostępu do nich szerokiej publiczności, to można wymagać, aby transmisje z tych wydarzeń nadawane były w telewizji ogólnodostępnej - uznał Niilo Jääskinen w przedłożonej dziś Trybunałowi Sprawiedliwości opinii w sprawie UEFA i FIFA przeciwko Komisji (sygn. akt C-201/11 P, C-204/11 P i C-205/11 P).

Przypomnijmy, iż dyrektywa z 3 października 1989 r. w sprawie wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej, umożliwia państwom członkowskim wprowadzenie zakazu przyznawania wyłącznych praw do transmisji z wydarzeń, które uznają one za wydarzenia o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, jeżeli transmisje takie pozbawiają znaczną część odbiorców możliwości śledzenia tych wydarzeń w telewizji ogólnodostępnej.

Zgodnie z unijnymi uregulowaniami Belgia i Zjednoczone Królestwo sporządziły stosowne wykazy. Zawierały one, w przypadku Belgii, wszystkie mecze finałów mistrzostw świata, a w przypadku Zjednoczonego Królestwa, wszystkie mecze finałów mistrzostw świata oraz turnieju EURO. Następnie wykazy te zostały przesłane Komisji, która uznała je za zgodne z prawem UE.

Jednak z uwagi na to, że sprzedaż praw do transmisji telewizyjnych tych rozgrywek stanowi istotne źródło dochodów Międzynarodowa Federacja Piłki Nożnej (FIFA) oraz Unia Europejskich Związków Piłkarskich ((UEFA) zaskarżyły wskazane decyzje, kwestionując wniosek, że wszystkie te mecze mogą stanowić w tych państwach wydarzenia o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa.

Wobec oddalenia skarg przez sąd (wyrok z 17 lutego 2011 r. - więcej w artykule "Wszystkie mecze w TV mogą być bezpłatne"), FIFA i UEFA wniosły odwołania do Trybunału Sprawiedliwości.

W przedstawionej dzisiaj opinii rzecznik generalny Niilo Jääskinen zbadał przede wszystkim podział kompetencji między państwami członkowskimi a Komisją w kwestii wprowadzania zakazu przyznawania wyłącznych praw do transmisji. Stwierdził on mianowicie, że według dyrektywy, tylko państwa członkowskie są uprawnione do sporządzania wykazów krajowych w celu zapewnienia relacjonowania wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa w telewizji ogólnodostępnej.

Zdaniem rzecznika kontrola, jaką Komisja może przeprowadzać w odniesieniu do kwestii korzystania przez państwo członkowskie z uprawnień dyskrecjonalnych w zakresie sporządzania wykazów krajowych, jest ograniczona do zbadania, czy nie został popełniony oczywisty błąd w ocenie.

Tak więc, zadaniem Komisji jest przede wszystkim zbadanie procedury sporządzania wykazów krajowych w świetle kryteriów przejrzystości i jasności, a także upewnienie się, że wydarzenia wskazane przez państwa członkowskie rzeczywiście mogą być uznane za wydarzenia o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa. Ponadto Komisja ma obowiązek zapewnienia, aby wykazy krajowe nie przewidywały odstępstw od podstawowych wolności w zakresie szerszym niż ten, który określono w dyrektywie. Podobnie Komisja powinna kontrolować wykazy krajowe z punktu widzenia zasad ogólnych, takich jak zakaz dyskryminacji ze względu na przynależność państwową. Niemniej jednak, zdaniem rzecznika generalnego, kontrola Komisji musi mieć charakter obiektywny oraz ograniczony zakres.

- Również kontrola, jaką powinien przeprowadzić Sąd w odniesieniu do kwestii korzystania przez Komisję z jej uprawnień do weryfikacji wykazów krajowych powinna ograniczyć się do zbadania, czy Komisja słusznie stwierdziła, że dane państwo członkowskie popełniło oczywisty błąd czy też wykluczyła taką ewentualność - podkreślił rzecznik.

W odniesieniu do podniesionego przez FIFA i UEFA argumentu, że ograniczenie wyłącznych praw do transmisji z organizowanych przez nie wydarzeń sportowych oznaczałoby naruszenie ich prawa własności, rzecznik generalny N. Jääskinen wyjaśnił, że ponieważ prawo własności związane z transmisjami wydarzeń sportowych nie zostało zdefiniowane ani w prawie krajowym, ani w prawie Unii, jego zakres zastosowania zależy zasadniczo od uregulowań określających jego granice, takich jak dyrektywa. Z tego względu sporne przepisy nie stanowią przeszkody w korzystaniu z prawa własności w rozumieniu karty praw podstawowych.

Rzecznik generalny zaproponował, aby Trybunał potwierdził wniosek, że chociaż mistrzostwa świata i turniej EURO zostały wskazane w dyrektywie jako przykłady wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa, nie oznacza to, że wspomniane wydarzenia sportowe mogą w każdym przypadku zostać w całości wpisane do wykazu krajowego, niezależnie od tego, jakie zainteresowanie budzą one w danym państwie członkowskim. Natomiast okoliczność, że w dyrektywie wspomniano o mistrzostwach świata i turnieju EURO oznacza, że gdy państwo członkowskie włącza mecze rozgrywane w ramach tych turniejów do wykazu krajowego, nie jest ono zobowiązane wskazywać w skierowanym do Komisji zawiadomieniu żadnych szczególnych argumentów, na podstawie których uznało je za „wydarzenia o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa".