Bogusław Chrabota: O mądry patriotyzm

Które znaczenie jest lepsze? Które bardziej nam służy? Władysław Bartoszewski w wywiadzie udzielonym przed laty Michałowi Komarowi mówił: „Dla mnie patriotyzm jest wartością. To znaczy czymś pozytywnym. Postawą wolną od demagogicznych podniet, od paranoicznego węszenia za wrogiem. Postawa na rzecz czegoś, a nie przeciw komuś. Na rzecz godności, która wiąże się nieodmiennie z szacunkiem dla ludzi innego pochodzenia, innej wiary”. Innych poglądów – warto dodać, ciągnąc myśl Bartoszewskiego. Innej orientacji, choć nie zawsze o politykę tu idzie.

Jaki patriotyzm potrzebny jest Polsce?

I jeden jeszcze wątek, od którego uciec się nie da. Jest patriotyzm, właściwe jego rozumienie, dzieckiem swoich czasów. Inaczej zakwita, gdy wieją chłodne wiatry, inaczej w cieplarnianym klimacie pokoju i prosperity. A rolą liderów narodu jest trafna opowieść o tym, co w danym momencie najlepiej służy niepodległej ojczyźnie. Nie raz już w historii stawaliśmy przed tym wyzwaniem. Gdy wojna, trzeba być razem. Gdy zbliża się kryzys, trzeba się mobilizować do solidarności i pracy. Gdy czasy nie grzeszą rozumem, trzeba się wykazać mądrością. Czyż to takie trudne? Czyż naprawdę trudno zrozumieć, że są momenty, gdy trzeba zawiesić walki plemienne na rzecz bezpieczeństwa Ojczyzny?

„Odrzućmy wszystko, co nas dzieli, i bierzmy wszystko, co nas łączy w pracy i w walce o wolność i niepodległość Polski” – apelował Władysław Anders w „Bez ostatniego rozdziału”. Jakże aktualnie brzmią te słowa. Jakże trafnie oddają taki sens patriotyzmu, jaki Polsce jest dziś najbardziej potrzebny. Tylko czy umiemy się w nie wsłuchać?