Tomasz Krzyżak: Jeden kardynał Ryś polskiego Kościoła nie zmieni

Blisko półtora roku Kraków czekał na nowego biskupa. Arcybiskup Marek Jędraszewski przewidziany przez kościelne prawo wiek emerytalny (75 lat) osiągnął w lipcu ubiegłego roku. Złożył rezygnację, która została przyjęta, ale papież Franciszek poprosił go o to, by sprawował funkcję do czasu wyłonienia następcy.

Procedury trwały długo. Na przeszkodzie stanęła też śmierć Franciszka. Po wyborze Leona XIV, który wcześniej był przecież szefem Dykasterii ds. Biskupów i w praktyce przez jego ręce przechodziły wszystkie biskupie nominacje, machina znów ruszyła. Ale rozkręcała się bardzo, bardzo wolno. W ostatnich miesiącach w Krakowie co i rusz pojawiała się data ogłoszenia nowego metropolity, ale Rzym milczał.

Gdy nazwiska następcy arcybiskupa Jędraszewskiego nie ogłoszono 22 października – we wspomnienie św. Jana Pawła II – pod Wawelem mówiono, że jeśli nowego metropolity nie będzie na 28 października, czyli na wspomnienie św. Judy Tadeusza – patrona spraw trudnych i beznadziejnych, to pozostanie już tylko modlitwa do św. Rity, patronki spraw trudnych… W końcu jednak Rzym orzekł: do Krakowa idzie z Łodzi kardynał Grzegorz Ryś.

Czytaj więcej

Kościół

Pożegnanie Marka Jędraszewskiego z kurią krakowską. Papież wskazał następcę

Nuncjatura Apostolska w Polsce ogłosiła nowego metropolitę krakowskiego, który zastąpi abp Marka...

Nazwisko dotychczasowego metropolity łódzkiego na giełdzie kandydatów na Kraków było na pierwszym miejscu od wielu miesięcy. W końcu spekulacje się potwierdziły.

Kraków zapewne ta nominacja cieszy. Przychodzi człowiek, który – w przeciwieństwie do arcybiskupa Jędraszewskiego – zna diecezję od podszewki. Pochodzi z jej prezbiterium, znakomita część księży pod jego okiem przechodziła seminaryjną formację, gdy ks. Ryś był rektorem seminarium. Część zna go z czasów, gdy u boku kard. Stanisława Dziwisza był pod Wawelem biskupem pomocniczym. Ta znajomość diecezji jest niewątpliwym plusem. Także pod kątem tego, że Kraków raczej nie przyjąłby życzliwie „obcego”. Ma więc swojego.

Otwartym pozostaje pytanie o to, czemu tak długo trwała procedura. Wszak w ciągu półtora roku Watykan zdołał obsadzić Warszawę, Poznań, Szczecin czy Katowice. Diecezje te również czekały na biskupów długo, ale nie aż tak długo. Nie można wykluczać ani tego, że poszczególne kandydatury blokował abp Jędraszewski, ani tego, że potencjalni kandydaci odmawiali, ani też tego, że sam kardynał Ryś negocjował warunki swojego przejścia.

Z całą pewnością kardynał Ryś ma odmienną osobowość aniżeli arcybiskup Jędraszewski. Cechuje go otwartość, życzliwość, dostępność. Trudno tych cech dopatrywać się u odchodzącego hierarchy.

Czytaj więcej

Plus Minus

Tomasz P. Terlikowski: Głos kardynała Rysia głosem Kościoła

Hejt, jaki wylał się na kard. Grzegorza Rysia po jego liście na temat migrantów, dowodzi, że częś...

Ta zmiana wydaje się być także istotna z politycznego punktu widzenia. Arcybiskup Jędraszewski nigdy nie krył swoich politycznych sympatii. Wielokrotnie dawał temu wyraz w publicznych wystąpieniach. Kardynała Rysia trudno jest zakwalifikować do jakiejś politycznej opcji. Sam mówi, że ma swoje polityczne poglądy, ale nigdy o nich nie powie. I słusznie. Im Kościół jest dalej od polityki, tym lepiej. Co oczywiście nie oznacza tego, że nie powinien reagować wtedy, gdy trzeba. I Ryś to robi. Dość tu wspomnieć, że jako jeden z nielicznych hierarchów publicznie zabierał głos w sprawie ekscesów Grzegorza Brauna, do którego, jak się wydaje, abp. Jędraszewskiemu dość blisko.

Ale… Powrót kard. Grzegorza Rysia do Krakowa jest kolejnym znakiem tego, że Kościół w Polsce ma dość krótką ławkę. Podnoszono to przy okazji przejścia abp. Adriana Galbasa z Katowic do Warszawy po zaledwie półtora roku samodzielnych rządów. Krótkość owej ławki dało się zauważyć także w przejściu abp. Zbigniewa Zielińskiego z Kołobrzegu do Poznania. Ryś był co prawda w Łodzi osiem lat, ale diecezja ta – w której poziom religijności jest dość niski – po raz kolejny doświadcza zmiany biskupa. Wcześniej pięć lat rządził nią abp Jędraszewski. Obaj zbyt krótko, by coś zdziałać.