Droga donikąd

Ci, którzy odrzucają prezydenturę Komorowskiego przywołują argument, że druga strony (w tym obecny prezydent) negowali godność urzędu za czasów Lecha Kaczyńskiego. Nie da się zaprzeczyć, że poprzedniemu prezydentowi robiono obrzydliwe rzeczy, i że obecna głowa państwa płaci za to. Mamy więc dzisiaj do czynienia z odwetem, niczym więcej.

Ci, którzy totalnie kwestionują patriotyczne inicjatywy Bronisława Komorowskiego wchodzą w te samy buty, w których byli ci, co atakowali pomysł Lecha Kaczyńskiego z awansem dla oficerów zamordowanych w Katyniu, czy Bal Niepodległości.

Socjologicznie można to zrozumieć, ale nie sposób zaakceptować. Ci, którzy czują się odrzuceni przez obecny system sami odrzucają innych. Czują się lepsi, narzekają na niedostatek patriotyzmu, ale sami denerwują się, gdy widzą, że trudno im zmonopolizować ów patriotyzm. Odrzuceni i upokorzeni odbudowują swoje poczucie wartości tworzeniem zamkniętej wspólnoty, która sama o sobie myśli, że jest bardziej czysta niż otaczający ją brudny świat. Tyle, że ten stan ducha nie jest objawem zdrowia i witalności. To przejaw regresu i degeneracji.

Być może prezydent „spieprzy" organizację obchodów. Może zamieni je w obrzydliwy lans swojej osoby. Być może. Przed faktem nie da się tego ocenić. Tak jak przed faktem nie było sprawiedliwe przesądzanie, co chciał zrobić Lech Kaczyński. Czy do końca naszego życia będziemy skazani na udział w wojnie dwóch plemion?