Europejski Bank Centralny przed unijnym sądem

– Liczne banki i firmy zaczęły się przygotowywać na koniec strefy euro, mimo że ani państwa członkowskie, ani instytucje UE nie przewidywały takiej ewentualności. Ten oczekiwany upadek mógł stać się samospełniającą się przepowiednią – argumentował w Luksemburgu Hans-Georg Kamann, prawnik EBC.

Według niego OMT mieszczą się w mandacie EBC, który przewiduje dbanie o stabilność cen. Przywoływał atmosferę czekającej nas katastrofy w lecie 2012 roku i uznał działania EBC za proporcjonalne. OMT nigdy nie zostały przeprowadzone, ale uważa się, że decyzja o ich umożliwieniu przyczyniła się do uspokojenia sytuacji na rynkach.

Skarżący nie zgadzają się z argumentem o legalności OMT. Według reprezentującego ich prawnika takie działania wchodzą już w zakres polityki gospodarczej, która nie jest domeną zajmującego się polityką pieniężną EBC. Poprzez OMT – twierdzą ich przeciwnicy – EBC bezpośrednio finansowałby rządy, co jest prawnie zakazane.

Skargę zainicjowała grupa profesorów, poparta przez 30 tys. niemieckich obywateli. Najpierw wnieśli ją do niemieckiego sądu konstytucyjnego. Ten w zasadzie zgodził się z tezą, że EBC mógł przekroczyć swoje uprawnienia, ale uznał, że nie jest kompetentny wydać orzeczenie w tej sprawie. Bo dotyczy ona kwestii traktatów unijnych. Odesłał zatem skargę do sądu unijnego.

Spór nie tylko jest kwestią różnicy zdań między prawnikami i ekonomistami, ale też odzwierciedla polityczne wątpliwości rządu niemieckiego. Wprost nie krytykuje on EBC, ale niemiecki punkt widzenia wyraża często Jens Weidmann, prezes Bundesbanku, czyli niemieckiego banku centralnego. Skrytykował on OMT i uznał za formę finansowania rządów.