Wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego powinien jednoznacznie określać, jakiego przewinienia dopuścił się prawnik. Zarzutu nie można odczytywać „między wierszami" – to sedno wczorajszego wyroku, jaki zapadł w Izbie Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego.
Czytaj także: Radca prawny z Poznania odpowie dyscyplinarką za oferowanie płatnych praktyk
Radca prawny Monika Ł.-K., której kasację rozpoznawał SN, to prawniczka praktykująca w Krakowie. Samorządowy sąd dyscyplinarny obwinił ją o to, że w 2013 r. – mimo konfliktu interesów – reprezentowała lubelską spółkę. Za powyższe została jej udzielona nagana zarówno przez sąd pierwszej, jak i drugiej instancji. Na mocy środowego wyroku SN uniknie jednak odpowiedzialności. A wszystko przez źle skonstruowany wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego.
– Wniosek ten można czytać trzeci czy czwarty raz, co zrobił SN, naradzając się nad orzeczeniem – mówił Adam Tomczyński, sędzia SN i sprawozdawca w sprawie krakowskiej prawniczki. I dodał, że nawet wielokrotna lektura pisma rzecznika dyscyplinarnego nie dawała odpowiedzi na pytanie, w którym momencie Ł.-K. sprzeniewierzyła się radcowskiemu kodeksowi etyki (zgodnie z jego art. 26 radca nie może być obrońcą lub pełnomocnikiem klientów, jeżeli ich interesy są sprzeczne w tej samej sprawie lub sprawie z nią związanej).
– Można powiedzieć, że w toku całego postępowania strony czytały, że ten zarzut dotyczy tego, że pani mecenas jednocześnie reprezentowała dwie strony. Ale to, że dało się to wyczytać między wierszami, nie oznacza, że tego stwierdzenia [o konflikcie interesów – red.] nie powinno być we wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego – podkreślał sędzia Adam Tomczyński.