Przepisy ustaw podatkowych nie regulują wprost obowiązku wskazywania w umowie o pracę celu zatrudnienia, czy też obowiązku ewidencjonowania czasu pracy pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej dla potrzeb rozliczenia ulgi B+R.
Z art. 9 ust. 1b ustawy CIT i art. 24a ust. 1b ustawy PIT wynika jednakże ogólny obowiązek wyodrębniania przez podatników, zamierzających skorzystać z ulgi B+R, w prowadzonych przez nich księgach podatkowych, kosztów działalności badawczo-rozwojowej.
Mając na uwadze, że przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracowników, którzy realizują wskazany cel (tj. działalność badawczo-rozwojową), należy przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza, że to wynagrodzenie (w całości bądź części) stanowi koszt kwalifikowany.
W przypadku więc, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadne jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi B+R) tej części wynagrodzenia, która nie jest związana z realizacją działalności B+R.
Należy jednak podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy takiego podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.
Informujemy, że prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej".
Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczania ulgi B+R) – „w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika".
PO DRUGIE
Ustalić wysokość przysługującego limitu odliczenia kosztów kwalifikowanych
Przepisy podatkowe przewidują zamknięty katalog wydatków o statusie kosztów kwalifikowanych, w odniesieniu do których mogą przysługiwać różne limity odliczeń. Limity kosztów kwalifikowanych są ustalane w zależności od wielkości podatnika (mikro, mały, średni, duży przedsiębiorca) oraz rodzaju kosztów (pracownicze/pozostałe).
Należy jednak podkreślić, że jeżeli chodzi o koszty pracownicze, to limit odliczenia jest stały, tj. nie zmienia się w zależności od wielkości (statusu) podatnika.
W 2017 r. limit kosztów pracowniczych dla wszystkich ww. kategorii podatników wynosi 50 proc. tych kosztów, czyli wydatków na wynagrodzenia i składki ZUS pracowników zatrudnionych na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej.
Podstawa prawna: art. 18d ust. 7 pkt 1 i pkt 2 lit. a ustawy CIT; art. 26e ust. 7 pkt 1 i pkt 2 lit. a ustawy PIT
Podatnik prowadzący działalność badawczo-rozwojową od 1 stycznia 2017 r. w ramach ulgi B+R może odliczyć maksymalnie 50 proc. kosztów pracowniczych od podstawy opodatkowania PIT i CIT. Według przepisów, które obowiązywały do 31 grudnia 2016 r., było to maksymalnie 30 proc. kosztów pracowniczych.
PO TRZECIE
Określić kwotę przysługującej ulgi B+R z tytułu kosztów pracowniczych
Aby to zrobić, należy pomnożyć wartość obliczoną zgodnie z pkt 1 przez procentową wysokość limitu odliczenia kosztów kwalifikowanych, zgodnie z pkt 2.
Przykład przedstawiający (w uproszczeniu) sposób wyliczania ulgi:
Wydatki kwalifikowane B+R | Kwota ujęta w 2017 r. w kosztach podatkowych podatnika (100% poniesionych wydatków) | Podstawa obliczania ulgi B+R | Wysokość odliczenia od podstawy opodatkowania z tyt. kosztów pracowniczych w ramach ulgi B+R (50%) |
Koszty pracownicze | 200 tys. zł | 200 tys. zł | 100 tys. zł |
PO CZWARTE
Pomniejszyć podstawę opodatkowania wykazaną w zeznaniu rocznym o koszty kwalifikowane, obliczone zgodnie z pkt 1-3
Koszty pracownicze w określonej wysokości odlicza się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość podstawy opodatkowania podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia – odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części – dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie 6 lat podatkowych (w stanie prawnym obowiązującym do końca 2016 r. - 3 lata,) następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.
Do zeznania rocznego należy również dołączyć załącznik CIT-BR lub PIT-BR, w którym wykazuje się m.in. wysokość poniesionych kosztów kwalifikowanych z podziałem na ich rodzaje.
Podstawa prawna: art. 18d ust. 8 ustawy CIT; art. 26e ust. 8 ustawy PIT
PO PIĄTE
Zwrot bezpośredni wydatków na B+R
Dodatkowo podatnicy od 1 stycznia 2017 r. mają możliwość otrzymania bezpośredniego zwrotu poniesionych kosztów prac badawczo-rozwojowych (B+R). Zwrot przysługuje wówczas, gdy podatnik uprawniony do ulgi B+R nie może jej odliczyć w całości z uwagi na poniesioną stratę albo zbyt niski dochód do opodatkowania.
Zwrot bezpośredni jest zatem alternatywą dla rozliczenia w czasie (w kolejnych latach podatkowych) nieodliczonej kwoty ulgi B+R.
Skorzystanie ze zwrotu bezpośredniego wyłącza możliwość odliczenia tych samych kwot w ramach ulgi na B+R w kolejnych 6 latach podatkowych.
Bezpośredni zwrot poniesionych kosztów prac badawczo-rozwojowych przysługuje podatnikom:
- którzy rozpoczynają działalność gospodarczą - w roku rozpoczęcia działalności oraz
- mikro-, małym lub średnim przedsiębiorcom - w drugim roku podatkowym prowadzenia tej działalności.
Ustawy podatkowe wskazują, jakich zdarzeń restrukturyzacyjnych nie traktuje się jako rozpoczęcia działalności. Chodzi o sytuacje, w których nie dochodzi do faktycznego rozpoczęcia nowej działalności gospodarczej, a jedynie następuje faktyczne kontynuowanie dotychczasowej działalności, w nowej formie prawnej, np. w wyniku przekształcenia spółki lub wniesienia do spółki aportu w postaci przedsiębiorstwa. Zaistnienie takiego zdarzenia wyłącza możliwość otrzymania bezpośredniego zwrotu kosztów działalności B+R.
Kwota zwrotu bezpośredniego stanowi iloczyn nieodliczonej części ulgi B+R oraz stawki podatku, obowiązującej danego podatnika w roku podatkowym, którego dotyczy zwrot.
Tak samo, jak w przypadku ulgi na działalność B+R, ze zwrotu można skorzystać podczas składania rocznego zeznania podatkowego. Kwotę do zwrotu wykazuje się, w zależności od rodzaju podatnika, w formularzach PIT-BR albo CIT-BR, które stanowią załączniki do zeznania rocznego.
Podstawa prawna: art. 26ea - 26g ustawy PIT oraz art. 18da - art. 18e ustawy CIT.