Jeśli PiS utrzyma się u władzy po wyborach do Sejmu, Niemcy są gotowe nawiązać z Polską bliższą współpracę, traktować Warszawę jako kluczowego partnera w UE. Na to składają się zawiedzione nadzieje na radykalne reformy we Francji, ale też porażka systemu podziału uchodźców czy podcięcie europejskiej obronności przez Fort Trump, co nauczyło Berlin, że przeciw Polsce nie da się budować zjednoczonej Europy.
Ale do podobnego wniosku powinny teraz dojść polskie władze w odniesieniu do Niemiec.
Na razie krajem, któremu Polska wychodzi naprzeciw, jest Ameryka – i to na wielu, jeśli nie wszystkich, frontach. Nasze władze odcinają się od współpracy z Huawei, rezygnują z opodatkowania firm komputerowych z USA, wspierają krucjatę przeciw Iranowi, stawiają na amerykańską broń i w znacznym stopniu na tamtejszy gaz.
Odwołanie wizyty Donalda Trumpa w naszym kraju czy usunięcie doradcy ds. bezpieczeństwa narodowego Johna Boltona powinny jednak zostać potraktowane w Warszawie jako ostrzeżenie, do czego może prowadzić wkładanie wszystkich jajek do jednego koszyka.
Polsce zostało 12 miesięcy – do wyborów w USA – na zrównoważenie strategii dyplomatycznej. Musimy znaleźć nowe obszary współdziałania z Niemcami w Brukseli: źródła w Berlinie twierdzą, że poza polityką wobec Rosji czy budżetem UE nie jesteśmy zbyt aktywni na forum Unii.
