Prezydenta miasta wymierzył spółce deweloperskiej karę w wysokości 58,4 tys. zł za nielegalne umieszczenie reklamy z ofertą mieszkań w pasie drogi. Spółka odwołała się, ale nic tym nie wskórała.
Wezwanie do usunięcia
Pracownicy miejskiego zarządu dróg przeprowadzali rutynową kontrolę. W jej trakcie zauważyli reklamę, która nie została zgłoszona zarządcy drogi. Na podstawie treści reklamy ustalili właściciela reklamy i wezwali go do jej usunięcia w terminie 7 dni od otrzymania wezwania. Tego jednak spółka nie zrobiła, co potwierdziły kolejne kontrole. Po jakimś czasie reklama została przesunięta z pasa drogowego drogi publicznej na prywatną działkę, której właścicielką była Lidia J.
Władze spółki odwołały się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego, które utrzymało w mocy decyzję prezydenta miasta. Podkreśliło, że w razie spełnienia przesłanek z art. 40 ust. 12 ustawy o drogach publicznych właściwy zarządca drogi ma obowiązek nałożyć karę pieniężną. Decyzja w tym zakresie ma charakter związany i jest obligatoryjna.
W tej konkretnie sprawie dwustronna reklama zawierała informację o nieruchomościach sprzedawanych przez spółkę. Jako właściciel reklamy ponosi ona pełną odpowiedzialność za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia. To, że spółka umieściła reklamę nie na „własnych" elementach konstrukcyjnych, lecz z wykorzystaniem już istniejących nie zwalnia jej z zapłaty kary. Ponadto fakt zajęcia pasa drogowego został jednoznacznie wykazany na podstawie protokołów oględzin, dokumentacji fotograficznej, mapy i wypisu, na której zaznaczono granicę pasa drogowego i miejsce posadowienia reklamy.
Spółka odwołała się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie. WSA oddalił skargę. Wyjaśnił, że zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy o drogach publicznych zajęcie pasa drogowego na cele niezwiązane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg wymaga zezwolenia zarządcy drogi w formie decyzji administracyjnej. Przepis ten nakłada zatem obowiązek uzyskania zezwolenia zarządcy drogi na zajęcie pasa drogowego, przed jego rzeczywistym zajęciem. Oznacza to, że może ono nastąpić tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez właściwy w tym względzie organ, które może wywierać skutki jedynie na przyszłość.