W czerwcu 2016 r. pracownicy wojewódzkiego inspektora nadzoru budowlanego, przeprowadzili w jednym ze składów budowlanych kontrolę. Pobrali próbkę płyt styropianowych EPS, aby sprawdzić czy posiadają one deklarowane przez producenta właściwości użytkowe. Próbka została wysłana do Polskiego Centrum Badań i Certyfikacji SA Odział Badań i Certyfikacji w Gdańsku, aby przeprowadzić stosowne badania w oparciu o zharmonizowaną specyfikację techniczną, na którą powołuje się producent.
Czytaj także: Rozliczenie wydatków na remont w firmie
Na podstawie sprawozdania z badań stwierdzono, że deklarowany przez producenta poziom właściwości użytkowych w zakresie wartości współczynnika przewodzenia ciepła i oporu cieplnego nie został potwierdzony w wyniku przeprowadzonych badań. Jednocześnie wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego zobowiązał właściciela składu budowlanego do uiszczenia opłaty za badania w wysokości 1,9 tys. zł.
Przedsiębiorca wniósł zażalenie, zarzucając organowi administracji naruszenia art. 26 ust. 3 i 4 ustawy o wyrobach budowlanych, poprzez błędne zinterpretowanie jego treści. Wskazał, iż badania laboratoryjne wyrobu budowlanego mają na celu sprawdzenie, czy wyrób budowlany spełnia deklarowane przez producenta wartości użytkowe. – Wygenerowane w związku z badaniami koszty powinny zatem obciążać producenta, a nie sprzedawcę czy dystrybutora, bowiem podmioty te nie mają wpływu na deklarowane przez producenta wartości użytkowe – przekonywał przedsiębiorca.
Producenta zastąpiono kontrolowanym
Główny inspektor nadzoru budowlanego utrzymał w mocy postanowienie WINB wskazując, że podmiotem obowiązanym do uiszczenia opłaty z tytułu kosztów przeprowadzonych badań jest kontrolowany, a nie producent wyrobu budowlanego. Przypomniał, że obowiązek uiszczenia kosztów z tytułu przeprowadzonych badań przez producenta obowiązywał do 30 grudnia 2010 r., tj. do momentu wejścia w życie ustawy z 21 maja 2010 r. o zmianie ustawy o wyrobach budowlanych oraz ustawy o systemie zgodności.
