Jakim prokuratorem generalnym jest Andrzej Seremet

Nie ma terminu, który obligowałby premiera Donalda Tuska do zajęcia stanowiska w sprawie sprawozdania prokuratora generalnego z działalności za 2011 r. W sumie Andrzej Seremet na akceptację dla swojej pracy czeka już osiem miesięcy.

Najpierw głos zabierał Jarosław Gowin, jako minister sprawiedliwości, teraz pół roku czeka na decyzję premiera. W razie odrzucenia sprawozdania premier może (ale nie musi) wystąpić do Sejmu o odwołanie prokuratora generalnego przed upływem kadencji (trwa sześć lat). Przedtem musi zasięgnąć opinii Krajowej Rady Prokuratury. Sejm może odwołać prokuratora generalnego większością dwóch trzecich głosów.

Według zapewnień Kancelarii Premiera decyzja szefa Rady Ministrów zostanie ogłoszona wkrótce (do końca listopada). To, jaka będzie, zależeć ma w dużej mierze od tego, jak radziła sobie do tej pory prokuratura z przestępstwami gospodarczymi. Zapytaliśmy sędziów, prokuratorów i adwokatów, czy Andrzej Seremet zdał egzamin jako prokurator generalny, co mu się udało, a na czym poległ? Opinie są bardzo różne, choć z wszystkich wynika, że trzęsienia ziemi w prokuraturze w ostatnich dwóch latach nie było. Nasi rozmówcy są zgodni, że prokurator generalny nie podołał polityce informacyjnej w sprawie katastrofy smoleńskiej. Zbyt długo milczał też w sprawie Amber Gold i zarzutów stawianych prokuratorom prowadzących tę sprawę.

OPINIE

Edward Zalewski, przewodniczący Krajowej Rady Prokuratury

Nie będę recenzował ani oceniał pracy prokuratora generalnego. Samo to, że nie zapadła decyzja premiera w sprawie sprawozdania za 2011 r., nie oznacza jeszcze, że prokurator generalny powinien zostać odwołany. Premier ma podjąć decyzję: „tak" dla sprawozdania lub „nie". I chociaż wiem, że nie jest to sytuacja komfortowa ani dla samego prokuratora generalnego, ani też dla całej prokuratury, pozostaje nam wszystkim tylko czekać.

Andrzej Zwara, prezes Naczelnej Rady Adwokackiej

Do tej pory prokuratorowi generalnemu nie udało się doprowadzić i przekonać do wewnętrznej zgody w środowisku. Wciąż jest podzielone. Nie do końca udało się też opanować niefortunną politykę aresztową. Niby w statystyce widać poprawę, ale cały czas pojawiają się wnioski aresztowe nie do końca zasadne i rzetelne. Uważam jednak, że Andrzej Seremet ma na swoim koncie kilka pozytywnych osiągnięć. Z adwokackiego punktu widzenia mogę powiedzieć, że zdecydowanie reaguje na jakiekolwiek próby obchodzenia tajemnicy zawodowej. Wśród pozytywów trzeba też odnotować, że ostatnio zmniejszyła się liczba aresztów tzw. wydobywczych.

Irena Kamińska, prezes Stowarzyszenia Sędziów Themis

Ideą reformy sprzed dwóch lat i rozdziału funkcji prokuratora generalnego i ministra sprawiedliwości była niezależna prokuratura. Myślę, że jej stworzenie Andrzejowi Seremetowi się udało. Pierwszy niezależny prokurator generalny poległ jednak na polu informacyjnym. Myślę tu o katastrofie smoleńskiej i informowaniu przez prokuraturę o wszystkich związanych z nią okolicznościach. Oceniam to jako zabezpieczanie się przed tym, by nie powiedzieć za dużo. Większej rewolucji nie dostrzegłam też w sprawach kadrowych, a wydaje mi się, że zmiany są konieczne.

Maciej Strączyński, prezes Stowarzyszenia Sędziów Polskich Iustitia

W ostatnich latach nie zauważyłem w działalności prokuratury żadnego trzęsienia ziemi. Nie dostrzegam zmian ani na gorsze, ani na lepsze. Z przykrością, jeśli chodzi o wymiar sprawiedliwości, muszę stwierdzić, że prokuratura ma teraz większą niezależność niż sądy. Minister sprawiedliwości wobec prokuratury tak naprawdę niewiele może. Sam Andrzej Seremet, zanim został prokuratorem generalnym, był sędzią i taka cecha jak „nie przeszkadzać" jest u niego mocno akcentowana.

Jarema Sawiński, wiceprzewodniczący Krajowej Rady Sądownictwa

Głównym niepowodzeniem prokuratora generalnego jest, według mnie, sprawa Smoleńska. I nie chodzi mi o to, czy śledztwo toczy się szybko, czy wolno. Dziwi mnie brak ekspansywności medialnej prokuratora generalnego, brak dialogu ze społeczeństwem. Na niekorzyść Andrzeja Seremeta przemawia także nieumiejętność ułożenia sobie współpracy z Krajową Radą Prokuratury. Z kolei wśród plusów wymieniłbym dość zdecydowane dążenie do unifikacji prokuratury cywilnej i wojskowej oraz dużą zdolność adaptacji do nowej roli.

Adam Bodnar, Helsińska Fundacja Praw Człowieka

Andrzej Seremet to pierwszy niezależny prokurator generalny i dajmy mu szansę dokończyć kadencję. Z mojego punktu widzenia na uwagę zasługują jego działania w sprawie przestępstw tzw. mowy nienawiści i fakt, że mimo wszystkich zawirowań zdołał utrzymać swoją pozycję i nie myśli o rezygnacji. Minusem w jego działalności jest natomiast konflikt z prokuraturą wojskową oraz nierozwikłana do tej pory sprawa więzień CIA. Trochę też mało widać zmian w funkcjonowaniu samej prokuratury. Ale to nie do końca wina samego prokuratora generalnego. Jest zdany na polityków.

Publicystyka Andrzej Seremet Prokuratorzy

Pozostało 87% artykułu