Dług rozłożony na lata nie znika

Jednocześnie indywidualny limit spłat zobowiązań na 2013 r. ustalony w oparciu o wskaźnik określony w art. 243 ustawy o finansach publicznych był ujemny dla 49 jednostek samorządowych, podczas gdy analogicznie ustalony limit relacji spłat na 2012 r. był ujemny dla 108 samorządów.

Przeprowadzona przez KR RIO kontrola wykazała również, że odejście przez ustawodawcę od limitowania kwoty maksymalnego zadłużenia i uzależnienie możliwości uchwalenia budżetu jednostki samorządu terytorialnego od zachowania wskaźnika spłaty zobowiązań nie było zabiegiem do końca przemyślanym.

Jego efektem jest bowiem przenoszenie zadłużenia na kolejne lata, poprzez maksymalne wydłużanie okresów jego spłaty. To – w ocenie KR RIO – powoduje natomiast, że koszty obsługi długu rosną. Tym samym rosną wydatki bieżące JST kosztem topniejącej nadwyżki operacyjnej. To zaś może w dłuższej perspektywie doprowadzić do nadmiernego zadłużenia JST.

Niebezpieczeństwo jest realne. „Również dlatego, że w nowej perspektywie finansowej (2014 – 2020) poszerzeniu ulega zakres wyłączeń przy obliczaniu indywidualnego wskaźnika spłaty zobowiązań, uwzględniające dług (i koszty jego obsługi) finansujące wydatki ponoszone w ramach publicznego wkładu krajowego (własnego)" – czytamy w raporcie KR RIO.

Dlatego też w ocenie KR RIO konieczna jest analiza obowiązujących w zakresie długu jednostek samorządy terytorialnego instytucji normatywnych mających na celu ograniczenie nadmiernego przyrostu zadłużenia.