Orzeczenie dotyczy zwrotu kosztów przejazdu do siedziby sądów na rzecz sędziów, którzy uzyskali zgodę na zamieszkiwanie poza miejscowością będącą siedzibą sądu i dojeżdżanie do miejsca orzekania własnym samochodem. 9 września 2015 r. Sąd Najwyższy uznał, że istnieją w tej sprawie poważne wątpliwości co do wykładni prawa, wobec czego odroczył rozpoznanie sprawy i przedstawił zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów tego Sądu (sprawa III PZP 5/15).
Sprawa dotyczy poprzedniego stanu prawnego (sprzed 1 stycznia 2015 r.), kiedy to w każdym z okręgów wysokość stawki za kilometr dojazdu była określana odrębnie przez prezesa danego Sądu Okręgowego. Sędziowie z okręgu radomskiego uznali, że ówczesna wycena stawki kilometrowej na 41 groszy jest niewspółmierna do rzeczywistych kosztów eksploatacji pojazdów i nie zapewnia im warunków pracy i wynagrodzenia odpowiadającego godności urzędu zgodnie z art.178 Konstytucji. Nie ma przy tym podstaw do różnicowania wysokości „kilometrówki" w zależności od okręgu, w którym dany sędzia orzeka.
Oto treść orzeczenia SN z 17.12.2015 r. opublikowana na stronie internetowej "Iustitii":
III PZP 5/15
Skład 7 sędziów
