Nowelizacja ustawy o SKOK zapewni klientom kas taką samą ochronę oszczędności, jaką mają osoby lokujące swoje pieniądze w bankach. Stanie się tak poprzez ustanowienie obowiązkowego systemu gwarantowania depozytów obejmujących środki zgromadzone w kasach, w formie odrębnego funduszu własnego Bankowego Funduszu Gwarancyjnego finansowanego z wnoszonych przez SKOK obowiązkowych opłat rocznych. To oznacza, że podobnie jak w bankach depozyty będą gwarantowane w 100 proc. do wysokości równowartości w złotych 100 tys. euro. Dziś ubezpiecza je wyłącznie TUW SKOK, który należy do kas.
Zgodnie z art. 13 pkt 3 ustawy nowelizującej z 19 kwietnia 2013 r., która wejdzie w życie 12 czerwca 2013 r., przepisy obejmujące gwarancjami Bankowego Funduszu Gwarancyjnego depozyty zgromadzone w spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia ww. ustawy nowelizującej. Oznacza to, że wejdą one w życie dopiero 29 listopada 2013 r.
Według prawników tak długie vacatio legis wynika z konieczności poznania prawdziwego stanu finansowego SKOK oraz wymogu wniesienia składek przez kasy do BFG. Zasady wnoszenia pierwszej opłaty rocznej przez spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe na rzecz Bankowego Funduszu Gwarancyjnego zostały określone w art. 12 ww. ustawy, zgodnie z którym opłaty, w pierwszym roku obowiązywania ustawy wnoszone są za cały rok, nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie nowego prawa. Wysokość tych opłat określi Rada Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, po zasięgnięciu opinii Krajowej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej, nie później niż w ciągu miesiąca od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej.
Ustawa wprowadziła przepisy dotyczące restrukturyzacji, postępowania naprawczego, postępowania upadłościowego oraz likwidacji SKOK, m.in. poprzez wprowadzenie instrumentów restrukturyzacyjnych w celu ułatwienia dzielenia, łączenia, przejmowania i likwidacji poszczególnych kas, w tym ograniczenie uprawnień w zakresie zgłaszania wniosku o ogłoszenie upadłości kasy wyłącznie do kompetencji Komisji Nadzoru Finansowego.
W razie powstania straty bilansowej albo groźby jej wystąpienia lub powstania niebezpieczeństwa niewypłacalności czy utraty płynności zarząd kasy ma obowiązek powiadomić KNF oraz Kasę Krajową i przystąpić do opracowania programu naprawczego. Jeśli zarząd kasy nie przekaże programu naprawczego lub okaże się on nieskuteczny, KNF może ustanowić zarządcę komisarycznego.