Przepis § 6 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop z 8 stycznia 1997 r. (DzU nr 2, poz. 14) w związku z § 14 rozporządzenia wskazuje enumeratywnie, jakie wypłaty należne pracownikowi nie są uwzględniane przy naliczaniu ekwiwalentu pieniężnego (jak i wynagrodzenia urlopowego). W wyroku z 22 września 2000 r. (sygn. I PKN 33/00) Sąd Najwyższy stwierdził, że w omawianym stanie faktycznym składnikiem takim nie jest świadczenie nazywane w umowie o pracę premią i wpłacane co pewien czas za okresy zróżnicowane co do ich długości. Sąd orzekł, że premia wypłacana co pewien czas za okresy o zróżnicowanej długości jest świadczeniem periodycznym. Periodyczność polega na tym, że wypłaty dokonywane są co pewien czas za wykonywanie pewnego typu zadań, przy czym nie muszą one mieć charakteru regularnego, a długość okresu, za które się je wypłaca, może być zróżnicowana. W uzasadnieniu SN stwierdził, że oceny tej dokonał, uwzględniając wolę stron wyrażoną w zawartej umowie o pracę, cel i charakter działalności gospodarczej pracodawcy, a nadto posłużenie się przez strony nazwą premia oraz sposób określenia jej przesłanek. W orzeczeniu tym SN zwrócił również uwagę na kwestie kwalifikacji takiej premii na gruncie § 16 lub § 17 rozporządzenia jako składnika przysługującego za okresy nie dłuższe niż jeden miesiąc (§ 16) albo składnika przysługującego za okresy dłuższe niż jeden miesiąc (§ 17), która powinna być dokonywana na gruncie konkretnego stanu faktycznego.