Celem ustawy, która w większości zacznie obowiązywać 13 lipca, jest zwiększenie efektywności krajowego systemu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Ma ona dostosować polskie prawo do unijnych dyrektyw.
Czytaj także: Przeciwdziałanie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu: małżeństwo z przymusu czy z wyboru
Ustawa wymienia organy administracji rządowej odpowiedzialne w sprawach przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Są nimi: minister finansów i generalny inspektor informacji finansowej. Ten ostatni będzie miał dodatkowe uprawnienia w postaci sporządzania krajowej oceny ryzyka prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, a także wydawania decyzji w sprawie spisu osób i podmiotów, do których stosuje się szczególne środki ograniczające.
Ustawa w nowy sposób definiuje tzw. instytucje obowiązane do jej przestrzegania. Spadnie na nie obowiązek oceny ryzyka prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, a także stosowania środków bezpieczeństwa finansowego.
Przewiduje także nadanie statusu instytucji zobowiązanych różnym kategoriom podmiotów, takim jak banki, instytucje pożyczkowe, ale także np. doradcy podatkowi czy notariusze.
