To sedno wyroku Trybunał Sprawiedliwości UE, który zapadł w związku z odmową austriackiego urzędu pracy na zatrudnienie w okresie przejściowym obywatela bułgarskiego, studiującego i przebywającego w tym państwie (sygn. C-15/11).
Dostęp obywateli bułgarskich do rynku pracy państw członkowskich w okresie przejściowym, zgodnie z protokołem w sprawie przyjęcia Republiki Bułgarii do UE, podlega środkom krajowym lub wynikającym z umów dwustronnych. Protokół ten ustanawia także zasadę pierwszeństwa dla obywateli Unii, zgodnie z którą państwa członkowskie mają obowiązek, niezależnie od środków przyjętych w okresie przejściowym, przyznawać pierwszeństwo w dostępie do swoich rynków pracy obywatelom państw członkowskich niż pracownikom będącym obywatelami państw trzecich.
W styczniu 2008 r. Leopold Sommer, obywatel austriacki, złożył wniosek o wydanie zezwolenia na zatrudnienie w charakterze kierowcy studenta bułgarskiego, przebywającego w Austrii od ponad roku.
Agencja regionalna urzędu pracy i zatrudnienia, z uwagi na to, że maksymalna liczba pracowników zagranicznych została znacznie przekroczona, oddaliła ten wniosek.
Austriacki sąd administracyjny, do którego wpłynęła sprawa, stwierdził, że zgodnie z przepisami krajowymi pozwolenie na pracę może być wydane jedynie wtedy, gdy sytuacja na rynku i jego rozwój pozwalają na zatrudnienie. Ponadto, austriackie rozporządzenie w przypadku przekroczenia maksymalnej dopuszczalnej liczby cudzoziemców, wydanie pozwolenia na pracę, uzależnia od spełnienia określonych dodatkowych warunków. Sąd uznał jednak, że ocena sytuacji na rynku pracy i jego rozwoju powinna być dokonywana w sposób systematyczny, a nie tylko w wyjątkowych przypadkach. Dlatego też zwrócił się do Trybunału z pytaniem, czy takie uregulowanie jest zgodne z prawem Unii.
