O jakie dodatkowe świadczenia chodzi? Jest to po pierwsze dodatek pielęgnacyjny. Zgodnie z art. 75 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=0F0DF660B36C495AE84A3B05EC56FBD6?id=172511]ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych[/link] dodatek ten przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty, jeżeli osoba ta została uznana za całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo ukończyła 75 lat.
[srodtytul]Wiek lub brak zdolności do aktywności zawodowej[/srodtytul]
W przypadku osoby całkowicie niezdolnej do pracy oraz niezdolnej do samodzielnej egzystencji stan ten musi zostać stwierdzony przez lekarza orzecznika ZUS. A zatem osoba, która ubiega się o dodatek z tytułu całkowitej niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji, musi przedłożyć zaświadczenie lekarskie – druk ZUS N-9.
Natomiast osoba, która ukończyła 75. rok życia, jest uprawniona do dodatku pielęgnacyjnego bez potrzeby weryfikowania jej stanu zdrowia w drodze badania lekarza orzecznika ZUS. Dla nabycia prawa do tego świadczenia bez znaczenia będzie więc fakt, że osoba 75-letnia może zachować zdolność do samodzielnej egzystencji, a nawet zdolność do pracy.
Dodatek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie uprawnionej do emerytury lub renty przebywającej w zakładzie opiekuńczo-leczniczym lub w zakładzie pielęgnacyjno-opiekuńczym, chyba że przebywa poza placówką przez okres dłuższy niż dwa tygodnie w miesiącu.