Jeżeli bezprawnie zwolniony pracownik nie wyrazi woli powrotu do pracy po uzyskaniu wyroku przywracającego go na etat, nie ma prawa do poborów za czas pozostawania bez zatrudnienia.
Przesłanką odmowy prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia jest samo posiadanie innego tytułu do ubezpieczenia chorobowego. Nie ma natomiast znaczenia, czy z tego drugiego tytułu były uzyskiwane dochody oraz czy w jego ramach praca była faktycznie świadczona.
Składnika wynagrodzenia, od którego odprowadzana jest składka na ubezpieczenie chorobowe, nie wlicza się do podstawy świadczenia za czas choroby, jeżeli na jego wysokość nie wpływają nieobecności w pracy.
Osoba sprawująca pieczę na małoletnim obywatelem Ukrainy, które przebywa w Polsce bez opieki odpowiedzialnych za nie osób dorosłych, ma prawo do zasiłku opiekuńczego, gdy musi przerwać pracę zarobkową, aby się nim osobiście zająć.
Zmiana przepisów wyeliminowała możliwość nadużywania zwolnień lekarskich. Pracownicy nie mają już także narzędzia do ucieczki przed rozwiązaniem stosunku pracy.
Wraz z waloryzacją świadczeń emerytalno-rentowych przeliczono także wysokość świadczeń z ubezpieczeń społecznych w razie choroby i macierzyństwa, których nie można zabrać na poczet długu.
Osoba pobierająca świadczenie rehabilitacyjne nie może w tym czasie pracować. Zakaz jest bezwzględny, niezależny od okoliczności, wymiaru pracy ani podstawy zatrudnienia.
Przedsiębiorca, który wystawia faktury w czasie zwolnienia lekarskiego, traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego L4. Jedynie wyjątkowo może się usprawiedliwić faktem, że była to sytuacja nadzwyczajna i incydentalna.
