Ustawodawca zapewnił polskim podmiotom działającym w charakterze płatników zryczałtowanego podatku dochodowego (podatku u źródła) nieprzeciętną karuzelę wrażeń i wątpliwości w związku z nowelizacją przepisów, które zasadniczo miały wejść w życie 1 stycznia 2019 r. (ale – jak pokazała rzeczywistość – na ich faktyczne obowiązywanie – i to w zmienionym kształcie – przyszło nam poczekać do 2022 r.). Jakkolwiek wskazówki interpretacyjne stworzone przez Ministerstwo Finansów w stosunku do tych przepisów zostały przedstawione w projekcie objaśnień z 19 czerwca 2019 r., to praktyka pokazuje, że nieprecyzyjna konstrukcja przepisów i konieczność stosowania ich wykładni celowościowej mogą prowadzić do sporów, mających swój finał dopiero przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. W ten sposób zakończył się m.in. spór o zakres należytej staranności, jakiej płatnik powinien dochować, dokonując wypłat podlegających opodatkowaniu u źródła w stosunku do kwot przekraczających oraz nieprzekraczających 2 mln złotych.