Naczelny Sąd Administracyjny nie zmienia podejścia do warunków, na jakich polscy podatnicy mogą korzystać z tzw. ulgi na złe długi w VAT. Konsekwentnie twierdzi, że warunki wprowadzone ustawą o VAT są zgodne z dyrektywą. Do zmiany stanowiska nie przekonuje go nawet najnowsze orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE. Potwierdzają to środowe orzeczenia NSA.
Wątpliwe warunki
Sprawy dotyczyły spółki doradztwa podatkowego, która złożyła cztery wnioski o interpretacje dotyczące VAT. Konkretnie chodziło o ulgę na złe długi. Zapytała, czy może w jej ramach dokonać korekty, gdy zobowiązanie nie zostało w całości uregulowane, a od daty wystawienia faktury dokumentującej nieściągalną wierzytelność upłynęły ponad dwa lata od końca roku jej wystawienia. Czy jest to dopuszczalne, gdy w okresie rozliczeniowym, w którym upływa 150 dni od daty upływu terminu płatności, dłużnik nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny? Pytała też, czy korekta jest możliwa, gdy ona zbyła wierzytelność wynikającą z nieopłaconej faktury, a także o sytuację, gdy w dacie wykonania usługi dłużnik był w likwidacji.
Spółka uważała, że wprowadzone przez polskiego ustawodawcę warunki do zastosowania mechanizmu korekty w ramach ulgi na złe długi wykraczają poza normy unijne.
Spółka przekonywała, że w art. 89a ust. 1 i nast. ustawy o VAT wprowadzono do instytucji korekty podatku naliczonego określoną liczbę okoliczności, od których spełnienia zależy możliwość skorzystania z mechanizmu korekty. Ich wprowadzenie do polskiej ustawy zdaniem wnioskodawcy drastycznie ogranicza możliwość skorzystania z przewidzianej także w regulacjach unijnych ulgi na złe długi. Spółka podkreślała, że w konsekwencji obwarowania jej w krajowych przepisach dodatkowymi, zaporowymi warunkami wypaczony został sens art. 90 dyrektywy 112.
Ta argumentacja nie przekonała fiskusa, który uznał, że niespełnienie warunków, o które pytała spółka, przekreśla prawo do ulgi na złe długi. W ocenie urzędników państwom członkowskim pozostawiono swobodę we wprowadzaniu spornej regulacji, w tym warunków do prawa krajowego.