Ziemia zyska nowy „miniksiężyc”. Kiedy zostanie przechwycony przez grawitację?

Szczegóły dotyczące miniksiężyca i ścieżki, którą pokonuje, zostały opublikowane w tym miesiącu w Research Notes of the American Astronomical Society.

Jak opisuje CNN, astronomowie po raz pierwszy zauważyli asteroidę 7 sierpnia za pomocą znajdującego się w Republice Południowej Afryki przyrządu należącego do systemu Asteroid Terrestrial-impact Last Alert System (ATLAS).

Czytaj więcej

Kosmos

Ziemia miała kiedyś pierścień jak Saturn? Najnowsza hipoteza naukowców

Miliony lat temu nasza planeta mogła mieć pierścień podobny do tych, jakie znajdują się wokół Saturna - taką hipotezę postawili naukowcy z australijskiego Monash University. Ich zdaniem powstał on w czasie, gdy w Ziemię stale uderzały asteroidy.

– Asteroida ma prawdopodobnie około 11 metrów średnicy, ale potrzeba więcej obserwacji i danych, aby potwierdzić jej wielkość – powiedział główny autor badania, Carlos de la Fuente Marcos z Wydziału Nauk Matematycznych Uniwersytetu Complutense w Madrycie.

Czy asteroida 2024 PT5 uderzy w Ziemię? „Nie ma zagrożenia"

Kosmiczna skała może mieć średnicę od 5 do 42 metrów, czyli może być większa niż asteroida, która weszła w atmosferę ziemską nad Czelabińskiem w Rosji w 2013 roku. Mająca około 17–20 metrów średnicy asteroida Czelabińsk eksplodowała w powietrzu, uwalniając 20 do 30 razy więcej energii niż bomba atomowa zrzucona na Hiroszimę w Japonii. Maksymalna jasność bolidu została oceniona na ok. 27 magnitudo (to więcej niż w przypadku Słońca widzianego na bezchmurnym niebie). Odłamki skały kosmicznej uszkodziły ponad 7 000 budynków i raniły ponad 1000 osób.

– Jednak jako miniksiężyc Asteroida 2024 PT5 nie może zderzyć się z Ziemią ani teraz, ani w ciągu najbliższych kilku dekad – zapewnił de la Fuente Marcos. – Skała kosmiczna będzie krążyć wokół Ziemi w odległości około 4,2 miliona kilometrów, czyli około 10 razy większej niż odległość między Ziemią a Księżycem.

Czytaj więcej

Kosmos

Co jeśli w Ziemię uderzyłby obiekt z kosmosu? NASA to sprawdziła

Amerykańska agencja kosmiczna NASA oceniła zdolność społeczeństwa do skutecznego reagowania na zagrożenie potencjalnie niebezpiecznej asteroidy bądź komety, która mogłaby uderzyć w Ziemię.

Jak dodał de la Fuente Marcos, miniksiężyce mają dwa rodzaje zachowań. „Długie epizody” obejmują asteroidy zwane tymczasowo przechwyconymi orbitami, które dokonują jednego lub więcej okrązeń wokół naszej planety. Każdy z nich trwać rok lub więcej. Z kolei podczas „krótkich epizodów” asteroida nie wykonuje nawet jednego pełnego przelotu wokół Ziemi.

Ziemia przechwyciła już inne tymczasowe miniksiężyce, takie jak Asteroid 2020 CD3. Po raz pierwszy tę kosmiczną skałę zauważono wirującą wokół Ziemi w lutym 2020 r.

– „Krótkie miniksiężyce” mogą pojawiać się kilka razy na dekadę, zaś „długie miniksiężyce” pojawiają się co 10 lub 20 lat – powiedział de la Fuente Marcos.

Miniksiężyce mogą pochodzić z głównego pasa asteroid

Aby kosmiczna skała stała się miniksiężycem, musi podróżować z odpowiednią prędkością i kierunkiem. Wówczas może zostać przechwycona przez ziemską grawitację. – Asteroidy, które stają się miniksiężycami, przelatują w odległości 4,5 miliona kilometrów od Ziemi z prędkością poniżej 3600 kilometrów na godzinę – wyjaśnił de la Fuente Marcos.

– To, czy asteroida zostanie schwytana przez Ziemię, jest niezależne od jej rozmiaru i masy, zależy jedynie od jej prędkości i trajektorii podczas zbliżania się do układu Ziemia-Księżyc – powiedział Robert Jedicke, specjalista ds. ciał Układu Słonecznego na Uniwersytecie Hawajskim. – Prawie wszystkie asteroidy zbliżające się do Ziemi robią to zbyt szybko i pod niewłaściwym kątem, aby je uchwycić, ale czasami połączone siły przyciągania wszystkich obiektów w Układzie Słonecznym pozwalają na krótkie przechwycenie określonego obiektu – dodał.

Asteroida 2024 PT5 pochodzi z pasa Arjuna, który składa się z małych asteroid. Ich orbity wokół Słońca są podobne do orbity ziemskiej.

– Miniksiężyce mogą także pochodzić z głównego pasa asteroid, znajdującego się pomiędzy Marsem a Jowiszem, lub mogą być fragmentami powierzchni Księżyca wystrzelonymi w wyniku uderzeń asteroid miliony lat temu – powiedział Jedicke. – Ustalenie, skąd pochodzą, może pomóc nam zrozumieć proces powstawania kraterów i sposób, w jaki materia jest wyrzucana z powierzchni Księżyca – dodał.

Czytaj więcej

Kosmos

Odkryto 12 nowych księżyców Jowisza. Planeta została rekordzistką

Po tym, jak astronomowie odkryli 12 nowych księżyców Jowisza, planeta ta ma najwięcej znanych naturalnych satelitów w Układzie Słonecznym.