Do resortu finansów trafiło oficjalne pismo w sprawie dyskryminacji podatkowej wiernych niektórych wyznań. Na taki problem ministrowi finansów zwrócił uwagę rzecznik praw obywatelskich. Z jego wystąpienia wynika, że biuro rzecznika przeanalizowało zasady korzystania z odliczenia na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą.
Jego zdaniem zasady dotyczące tej ulgi podatkowej utrudniają obywatelom właściwe zrozumienie stosownych przepisów prawnych. Większość ustaw o stosunku państwa do określonych wyznań przyznaje wiernym możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą. Takie uprawnienie przysługuje m.in. wiernym Kościoła katolickiego oraz prawosławnego. Prawa do preferencji podatkowej nie mają jednak m.in. wierni Muzułmańskiego Związku Religijnego w RP oraz należący do gmin żydowskich.
Rzecznik uważa, że zgodność z konstytucją obecnego stanu prawnego wzbudza uzasadnioną wątpliwość, bo ustawa zasadnicza gwarantuje równouprawnienie kościołom i związkom wyznaniowym.
Usytuowanie przepisów dotyczących darowizn na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą w różnych ustawach (tzw. ustawy kościelne i ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych) nie służy dobrze zasadzie ochrony zaufania obywatela do państwa. W wystąpieniu rzecznik zwrócił również uwagę na przestarzałe słownictwo używane w niektórych przepisach regulujących prawo do odliczenia ulgi kościelnej.
