Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 14 listopada 2014 r. (II FSK 2524/12).
We wniosku o wydanie interpretacji zadano pytanie o to, kto powinien podpisywać deklaracje i zeznania podatkowe tak, aby były one prawnie skutecznie, w sytuacji gdy uprawnienie do reprezentacji spółki przysługuje członkom zarządu. Organ interpretacyjny odmówił wszczęcia postępowania w sprawie, ponieważ rozpatrywanie kwestii poruszonej we wniosku leży poza jego kompetencją. W jego ocenie przysługuje mu uprawnienie do interpretacji jedynie przepisów prawa podatkowego, natomiast kwestie reprezentowania i prowadzenia spraw spółek handlowych są uregulowane w kodeksie spółek handlowych, który powinien zostać zastosowany w tej sprawie.
Spółka powołała się na orzecznictwo sądowe, zgodnie z którym składanie zeznań podatkowych nie jest oświadczeniem woli, do którego mają zastosowanie kodeks spółek handlowych czy kodeks cywilny, ale oświadczeniem wiedzy. Co za tym idzie, nie wiąże się z reprezentacją spółki. Ponadto kwestia prawidłowego podpisu druków urzędowych, jakimi są deklaracja czy zeznanie, jest szczególnie istotna, gdyż ma konsekwencje w zakresie prawa podatkowego.
Stanowisko spółki spotkało się z aprobatą sądów obu instancji. Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że prawo podatkowe jest nierozerwalnie związane z obrotem prawnym i gospodarczym, a bez zaistnienia tego obrotu żadne stosunki prawnopodatkowe w ogóle by nie powstały. Dlatego jeżeli skuteczne zrealizowanie czynności z zakresu VAT czy podatku dochodowego przez spółkę akcyjną uzależnione jest od prawidłowego zastosowania przepisów z innej dziedziny, organy podatkowe mają obowiązek dokonać interpretacji tych przepisów w związku z przepisami podatkowymi, zwłaszcza że tylko prawidłowo podpisana deklaracja czy zeznanie podatkowe są prawnie skuteczne i dowodzą wywiązania się podatnika z obowiązków nałożonych nań przepisami prawa.
—Magdalena Dubiel, współpracowniczka zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte