Bestsellery: Książki lipca

To, co mówi Jerzy Stuhr w

(Wydawnictwo Literackie), ma zdecydowanie inny wymiar niż zwierzenia choćby najwybitniejszego artysty. Tu mówi do nas ten, który dotknął Tajemnicy, i ten, którego już mogłoby nie być. W takie słowa warto się wsłuchać.

O stosunkach polsko-izraelskich w

„Lilce"

Małgorzaty Kalicińskiej (Zysk i S-ka): „W pociągu dosiedli się do mnie znajomi dziennikarze telewizyjni wracający z jakiegoś nagrania. (...) usłyszałam ich relację z hotelu w Krakowie, w którym mieszkali miesiąc temu, a w którym zatrzymała się spora grupa dzieciaków z Izraela odbywających obowiązkową wycieczkę do muzeum w Oświęcimiu. Jednak nie o wrażeniach z wycieczki usłyszałam, ale tym, jak te dzieci, a w zasadzie młodzi, czternasto-, szesnastoletni ludzie, dewastowali wieczorami hotel. Pili na potęgę, wrzeszczeli, zabawiali się hucznie. Część hotelu w ogóle jest zamknięta w trakcie ich najazdu!

– Oni nie mówią – opowiada mi dziennikarka. – Oni się wyłącznie do siebie drą.

– A pamiętasz – wtrąca kolega – jak zarzygali basen i windy?

W basenie butelki po alkoholu, burdy, wrzaski do rana!

Podobno ambasada i polski MSZ błagali o pobłażliwość w tej sprawie. 'Niech się dzieci wyszumią, nie możemy zadrażniać stosunków'. Siedząca z nami młoda kobieta wtrąciła, że tak, to prawda, ona zna te przypadki, ale to ich matki i opiekunowie grup są odpowiedzialni za to, bo te 'dzieci' (zwłaszcza chłopcy) zaraz idą do armii, a to dla nich rzecz straszna. Wielu z nich ginie bardzo młodo, niechaj się nażyją przed...

Mój Boże, fakt, ale czy tak ma wyglądać odreagowanie?!'.

Inspektor Hedstrom, bohater kryminałów Camilli Lackberg, w

„Fabrykantce aniołków"

(Czarna Owca) poszukuje podpalacza, który omal nie uśmiercił dwojga osób, podkładając ogień pod dom na wyspie Valo. A przy okazji odkrywa dawne, mroczne tajemnice.

„Pamiątkowych rupieciach. Biografii Wisławy Szymborskiej"

Anny Bikont i Joanny Szczęsnej (Znak) poetka wyjaśnia sekrety datowania swoich utworów: „Proszę zauważyć, że w moich wierszach nie tylko brakuje dat, ale też poza jedną jedyną dla Haliny Poświatowskiej nie ma dedykacji, choć są wiersze, które może i proszą się o dedykację. A to dlatego, że chciałabym, aby każdy mój wiersz był przyjęty przez czytelnika jako napisany dla niego. Bo wiersz należy do ciebie, który to czytasz, i tobie to właśnie dedykuję. Tak więc myślę, że już tego nie zmienię, nie będę moich wierszy datować i umiejscawiać czy jakąś pineską przyszpilać do jakiegoś konkretnego krajobrazu".

Nicholas Sparks

„Dla Ciebie wszystko"

(Albatros) – miłość przetrwać może najtrudniejsze nawet próby, przekonuje autor „Listu w butelce". W świecie przez niego przedstawionym – na pewno.

. Bohaterów

„Milczącej dziewczyny"

Tess Geeritsen (Albatros) znamy z „Doliny umarłych" tej samej autorki. To detektyw Jane Rizzoli i patolog Maura Isles. Zajmują się one makabrycznym zabójstwem popełnionym w bostońskim Chinatown. Thriller medyczny na poziomie.

Podobno cykl książek Kristin Cast i P.C. Cast

„Dom nocy"

(Książnica), którego „Przeznaczona" jest tomem dziewiątym, został przedłużony do 12 części. O Matko i Córko!

Szczytem wszystkich zachwytów kobiecych nad Duce – czytamy w

„Kobietach dyktatorów"

Diane Ducret (Znak) – „jest najśmielsze chyba porównanie, które uczyniła pisarka Margarita Fazzini, stawiając Mussoliniego obok Napoleona. Miał on, jej zdaniem, odziedziczyć zalety wielkiego Korsykanina, jego nieposkromioną wolę, jego wyrazistość. Premier, podobnie jak Pierwszy Konsul, umie porwać za sobą tłumy, tak samo jak 'pierwiastek kobiecy', 'który zawsze odczuwa pociąg do uwodzicielskiej siły, w każdym razie gdy pochodzi ona od mężczyzny. Tłum, tak jak kobieta, potrafi rozpoznać mężczyznę, mężczyznę prawdziwego'. Fazzini przeczuwa to, co Mussolini pojął od samego początku i z czego uczynił zasadę swojej polityki. Zwracając się nie tyle do ludu, ile do tłumu, musi być równie pewny siebie i porywający wobec kobiety: 'Tłum, podobnie jak kobiety, stworzony jest po to, by go zgwałcić' – pisał".

Doktor Mengele w roli dilera narkotyków zwalczany przez żydowską mafię oraz Hitler i Goering jako administratorzy przytułku to tylko kilka zaskakujących postaci, jakie odkryjemy na kartach

„Szewca z Lichtenrade"

(Fabryka Druku), zbioru dziesięciu opowiadań Andrzeja Pilipiuka.

„Drugi oddech"

Philippe'a Pozzo di Borgo (W.A.B.) to autobiograficzna opowieść zamożnego arystokraty, który 19 lat temu miał wypadek na paralotni, w wyniku czego złamał kręgosłup. Na podstawie książki powstał cieszący się dużym powodzeniem film "Nietykalni". Swoją drogą, ciekawe, jak historie o kalectwie i cierpieniu przykuwają uwagę odbiorców.

11.

Wisława Szymborska „

Wystarczy"

(a5) – ostatnie wiersze noblistki, ani wyjątkowe, ani lepsze od innych, może nawet przeciwnie – gorsze. Ale ostatnie. Wśród nich „Przymus":

Zjadamy cudze życie, żeby żyć,

Denat schabowy z nieboszczką kapustą.

Karta dań to nekrolog.

Nawet najlepsi ludzie

muszą coś zabitego przegryzać, przetrawiać,

żeby ich czułe serca

nie przestały bić.

Nawet poeci najbardziej liryczni.

Nawet asceci najbardziej surowi

żują i przełykają coś,

co przecież sobie rosło.

Trudno mi to pogodzić z dobrymi bogami.

Chyba, że łatwowierni,

chyba, że naiwni,

całą władzę nad światem oddali naturze.

I to ona, szalona, narzuca nam głód,

a tam gdzie głód,

tam koniec niewinności.

Do głodu dołączają się natychmiast zmysły:

smak, powonienie i dotyk, i wzrok,

bo nie jest obojętne, jakie są potrawy

i na jakich talerzach.

Nawet słuch bierze udział

W tym, co się odbywa,

Bo przy stołach nierzadko wesołe rozmowy.

12. „Upiory"

Jo Nesbo (Wydawnictwo Dolnośląskie) opowiadają o rynku narkotykowym w Oslo. Zastanawiam się, czy w Skandynawii popełnia się więcej przestępstw, niż pisze kryminałów i powieści sensacyjnych. Chyba to drugie.

13.

Stanisława Celińska w książce Karoliny Prewęckiej

„Stanisława Celińska – niejedno przeszłam"

(Prószyński Media) porównuje nałogi alkoholizmu i nikotynizmu, oba jej nieobce. „Palenie jest trudniejszym nałogiem do zwalczenia niż alkoholizm. Jak człowiek jest pijany, to wiadomo, inni go skreślają, a przez to może wszystko stracić. Z papierosami sprawa nie jest tak oczywista. Palą niemal wszyscy, w pewnych kręgach papieros należy nawet do dobrego tonu. (...) Po wielu latach Krzysztof Warlikowski wymyślił, że będę palić w jego przedstawieniu. Zareagowalam, że wszystko mogę, ale nie to. Załatwił mi papieros eukaliptusowy, ale wciąż się bałam, że jednego zapalę i znów zaskoczę. Na szczęście nic się nie stało".

14. „Więzień nieba"

Carlosa Ruiza Zafona (Muza) zaczyna się tam, gdzie kończy „Gra anioła". A finał „Więźnia" wskazuje, że niebawem nastąpi nasz ulubiony ciąg dalszy. Co jednak w przypadku Daniela Sempere i jego przyjaciela Fermina Romero de Torres może tylko cieszyć, bo Zafona – prawie zawsze – czyta się bardzo dobrze.

15.

Jedenasty tom „Zwiadowców" Johna Flanagana –

„Zaginiona historia"

(Jaguar) – to ponoć ostatni tom tego cyklu. Nie rozumiem, jak „Zwiadowcy" mogli osiągnąć miliony czytelników na całym świecie. Ale to w końcu nie ja byłem adresatem historii Cesarstwa.

16.

Próbka stylu Charlaine Harris z

„Martwego w rodzinie"

(Mag): „Prawda, że wilkołak Tray Dawson, kochanek Amelii, zginął, pełniąc funkcję mojego ochroniarza. Prawda, że poprosiłam o przysłanie obrońcy najbliższe mi stado wilkołacze – groziło mi niebezpieczeństwo, a oni byli mi dłużni przysługę. Tyle że Tray Dawson zginął na moich oczach od miecza, z ręki pewnego wróża; byłam przy tym, więc wiem, kto odpowiada za jego śmierć. Dlatego nie czuję się winna. A jednak na myśl o odejściu Traya ogarniała mnie chandra, szczególnie że ta tragedia stanowiła ledwie dodatek do wszystkich innych ostatnich okropności. Moja kuzynka Claudine, pełnokrwista wróżka, także umarła w trakcie Wojny z Wróżkami, a jako że była moją prawdziwą dobrą wróżką, strasznie za nią tęskniłam. Poza tym była w ciąży".

17.

Anna Ficner-Ogonowska „

Alibi na szczęście"

(Znak) – powieść o miłości trudnej, ale szczęśliwej. Dla koneserek gatunku.

18.

Według Danuty Wałęsowej i tego, co zapisała w

„Marzeniach i tajemnicach"

(Wydawnictwo Literackie), przełomem w jej życiu był wyjazd do Gdańska i spotkanie Lecha Wałęsy w październiku 1968 r. Miał jej imponować „elokwencją, oczytaniem i umiejętnością mówienia".

19.

Trudi Canavan

„Królowa zdrajców"

(Galeria Książki) – dalsze losy bohaterów „Trylogii Zdrajcy" po „Misji Ambasadora" i „Łotrze".

20.

Wskazówki Ines de la Fraessange zawarte w

„Paryskim szyku"

(Rebis): 1. Unikaj schematów, łatwych rozwiązań i stereotypów, nie daj sobie wmówić, że coś z zasady do czegoś pasuje lub coś z zasady do czegoś nie pasuje; 2. Miksuj! Łącz rzeczy tanie i drogie, proste i ekstrawaganckie; 3. Nie noś ubrań od kompletu (np. nie kupuj w jednym sklepie zestawu marynarka + spódnica); 4. Zrezygnuj ze świecidełek – rzucającej się w oczy biżuterii czy krzykliwych nadruków.

21.

Kenyon Nate

„Diablo III i Zakon"

(Fabryka Słów) – pozycja obowiązkowa dla fanów gry „Diablo". Dokładnie to prequel do trzeciej odsłony tej gry.

22. „Perfekcyjna pani domu"

Anthei Turner (FILO) angielskiej gwiazdy telewizyjnej zaczyna się następująco: „Jeśli chcesz mieć czysty i dobrze zorganizowany dom, wcale nie musisz spędzać całych dni w fartuszku, z rurą odkurzacza w jednej dłoni, mopem w drugiej i szmatką do kurzu w zębach. Możesz skorzystać z prostych sposobów na ułatwienie sobie pracy. Wybierz te, które ci odpowiadają, i wykorzystaj je, by stworzyć dom, w którym będziesz czuła się szczęśliwa". Moim zdaniem perfekcyjna pani domu lepiej prezentowałaby się z rurą odkurzacza w zębach, odziana w szmatę do wycierania kurzu i z mopem w... A tego domyśl się, drogi Czytelniku.

23.

W 2010 roku do współautora

„Czerwonej książeczki"

Dariusza Kostko i Judyty Watoły (Agora) zadzwonił mąż prof. Adriany Gierek-Łapińskiej, która po ataku padaczki i zapaści trafiła do szpitala psychiatrycznego. Tadeusz Łapiński, płacząc, opowiadał: „Przywiązali ją do łóżka i wystawili na korytarz. Moją żonę, która zawsze tak dbała, by dobrze wyglądać. Nieuczesana, nieumalowana, przypięta pasami, była sensacją oddziału. Prosiłem, żeby dali jej izolatkę, potraktowali godnie, chyba sobie na to zasłużyła? Odpowiedzieli, że nie ma miejsc. Lekarze, którzy ją znali, zgotowali jej takie upokorzenie".

. A.J. Gabryel

„Facet na telefon"

(Wielka litera) – wyznania męskiej prostytutki. Coraz więcej takich.

. Akcja powieści Doroty Wechnickiej „

Farciara"

(G + J Gruner + Jahr) toczy się w świecie międzynarodowych kancelarii prawniczych, światowych korporacji, wypadów na weekendy w Alpy. W sumie średnia telewizyjnych seriali polskich.

. W Polsce jest podobno 200 tysięcy kiboli. Nie, nie kibiców niedzielnych, tzw. pikników, ale kiboli najprawdziwszych, z ustawkami, zadymami, kosami i zgodami. Mogłoby się zdawać, że

„Jestem kibolem"

Krzysztofa Korsaka (Poligraf) sprzeda się w 200 tys. egzemplarzy. Do tego jednak jeszcze daleko.

27. „Kancelaria"

Johna Grishama (Albatros) skupia w sobie rozmaite autobiograficzne doświadczenia autora. Przy okazji edycji powieści przypomniano, że Grisham po sukcesie „Firmy" porzucił w 1991 roku prawo dla literatury, raz jeden – po pięciu latach – powracając na salę sądową, by wywalczyć odszkodowanie dla rodziny robotnika kolejowego, który zginął w trakcie pracy. Od firmy kolejowej wywalczył 683,5 tys. dolarów.

„Wiosna w Różanach"

Bogny Ziembickiej (Otwarte) to kontynuacja „Drogi do Różan" tej samej autorki. Reklamującej się przedziwnie: „Jest filologiem. Zawsze marzyła, by pisać. A właściwie snuć opowieści. Gdy miała jakieś 5 lat, była z rodzicami w zoo. Ogłoszono tam konkurs dla dzieci na opowiedzenie bajki. Nie pamięta, co opowiedziała, pamięta jednak, że wygrała. Zadatki na opowiadacza miała więc od małego".

29.

L.J. Smith, autorka

„Pamiętników wampirów. Księgi 6. Pieśni księżyca"

(Amber), uważana jest dziś najpopularniejszą, obok Stephanie Meyer, pisarką dla młodzieży. Biedna młodzież.

30.

Katarzyna Michalak B (Nasza Księgarnia): zimowy wieczór i szarlotka z cynamonem. Nadto słodko.

Ranking sporządziła Kamila Bauman

Komentarz Krzysztof Masłoń