Już w jednym z wcześniejszych wyroków NSA stwierdził, że organ prowadzący szkołę może ustalać pensum dla nauczycieli specjalistów (pedagogów, psychologów, logopedów i in.) w innej wysokości, niż przewiduje art. 42 ust. 3 Karty nauczyciela.
Przepis ten ustala maksymalne pensum dla nauczycieli różnych typów szkół. Z kolei z art. 42 ust. 7 pkt 3 wynika, że organ prowadzący szkołę może określić według własnego uznania pensum dla wymienionych tam grup nauczycieli specjalistów – pod warunkiem nieprzekroczenia 40 godzin tygodniowo.
W uchwale z 2012 r. Rada Miejska w Skawinie określiła wymiar pensum dla nauczycieli wspomagających, zatrudnionych w szkołach podstawowych i w gimnazjach na 24 godziny tygodniowo, a w przedszkolach na 25 godzin tygodniowo. A więc więcej, niż przewiduje Karta nauczyciela. W jej opinii nauczyciele wspomagający, zatrudnieni w klasach integracyjnych, wykonują pracę zbliżoną do pracy psychologów i pedagogów szkolnych. Współpracują z nauczycielami edukacyjnymi, ale nie prowadzą zajęć dydaktycznych.
Wojewoda małopolski zaskarżył ten punkt uchwały do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Jego zdaniem wysokość pensum nauczycieli wspomagających określa art. 42 ust. 3 Karty nauczyciela. Nauczyciele wspomagający w szkołach z oddziałami integracyjnymi prowadzą zajęcia edukacyjne i pracę wychowawczą bezpośrednio z uczniami. Ich pensum nie może się więc różnić od pensum nauczycieli przedmiotów edukacyjnych.
WSA w Krakowie stwierdził, że zaskarżony punkt jest nieważny. W opinii sądu samodzielne regulowanie pensum przez organ prowadzący szkołę na podstawie art. 42 ust. 7 pkt 3 Karty nauczyciela może dotyczyć wyłącznie wyliczonych w nim grup nauczycieli i innych pracowników. Nie można tego przepisu interpretować rozszerzająco, na kolejne, niewymienione w nim kategorie.
