[b]Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. III SA/Wa 616/08)[/b]. Według ekspertów to przełomowy wyrok dla podatników, którzy – tak jak banki, firmy ubezpieczeniowe, a nawet szkoły – prowadzą działalność głównie zwolnioną z podatku od towarów i usług.
W tej sprawie bank zaskarżył do sądu otrzymaną interpretację, bo uznał, że wykładnia przepisów polskiej ustawy o VAT całkowicie pomija przepisy wspólnotowe. Według niego polskie regulacje naruszają w sposób oczywisty art. 173 ust. 2 lit. e oraz art. 176 dyrektywy 2006/112.
Chodziło tu o interpretację art. 90 i 91 ustawy o VAT i ustalenie, czy bank będzie uprawniony do dokonania ostatecznej korekty podatku naliczonego, jeżeli współczynnik ustalony wstępnie zgodnie z art. 90 ust. 2 – 8 ustawy wyniesie 1 proc., a współczynnik ostateczny, obliczony po zakończeniu roku – 3 proc. Minister finansów uznał, że podatnik nie będzie mógł odliczyć 3 proc. VAT, bo współczynnik ostateczny będzie wyższy od wstępnego jedynie o 2 punkty procentowe.
[b]Według sądu art. 90 ust. 10 pkt 2 oraz art. 91 ust. 1 zd. drugie ustawy o VAT są niezgodne z przepisami wspólnotowymi, gdyż w sytuacji, w której tzw. współczynnik sprzedaży nie przekracza 2 proc., pozbawiają podatnika prawa do odliczenia VAT naliczonego, a ponadto – gdy współczynnik ostateczny różni się od wstępnego nie więcej niż o 2 punkty procentowe – podatnik nie może skorygować podatku naliczonego i odliczyć go w wyższej proporcji. [/b]Tymczasem art. 173 ust. 2 lit. e dyrektywy 2006/112 pozwala państwom członkowskim na przyjęcie, iż wówczas gdy podatnik wykazuje wysoki współczynnik, a tym samym kwota podatku naliczonego niepodlegającego odliczeniu jest znikoma, zainteresowanemu przysługuje prawo do odliczenia podatku w całości. W myśl polskiej ustawy pełne prawo do odliczenia VAT przysługuje tylko temu podatnikowi, który osiąga współczynnik na poziomie przekraczającym 98 proc.
Jak podkreślił warszawski Wojewódzki Sąd Administracyjny, dyrektywa unijna nie zawiera przepisu, który pozwalałby na przyjęcie reguły odwrotnej, tzn. takiej, która pozbawiałaby podatnika prawa do odliczenia, jeżeli współczynnik kształtuje się na niskim poziomie, a tym samym podatek do odliczenia jest niewielkiej wartości. Tymczasem taka właśnie zasada ograniczająca prawo do odliczenia VAT wynika z art. 90 ust. 10 pkt 2 polskiej ustawy.
