Nie każdy grunt zajęty na działalność jest z nią związany

[b]Tak wynika z wyroku WSA w Olsztynie z 23 lipca 2009 r., I SA/Ol 401/09[/b]

[srodtytul]Jaki był problem[/srodtytul]

Wojewoda udzielił spółce koncesji na wydobywanie torfu. Spółka złożyła deklarację na podatek od nieruchomości. Wójt gminy określił jej jednak podatek w innej wysokości.

Spółka odwołała się do samorządowego kolegium odwoławczego, a potem do WSA. Sąd uchylił decyzję. Stwierdził, że organ nie wskazał, jaka jest podstawa prawna przyjęcia, że rowy w strefie ochronnej należy traktować jako zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, i czy faktycznie w sprawie można mówić o sezonowości. SKO uchyliło decyzję i sprawę przekazało do ponownego rozpatrzenia. Wójt ponownie określił spółce podatek od nieruchomości.

[wyimek]Podatkowi od nieruchomości podlegają wszystkie grunty, chyba że są objęte podatkiem rolnym lub leśnym[/wyimek]

Stwierdził, że pomimo zapisu w koncesji nakazującego utworzenie strefy ochronnej tę część nieruchomości należy także opodatkować jako związaną z prowadzeniem działalności gospodarczej. Spółka zajmuje grunt do prowadzenia działalności gospodarczej przez cały rok, gdyż w okresie poza sezonem eksploatacji na złożu prowadzony jest transport proszku torfowego. Podatnik prowadzi także całoroczną produkcję mieszanek torfowo-mineralnych.

SKO utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy. Sprawa trafiła do sądu.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

Sąd skargę uwzględnił. Przypomniał, że definicję gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej zawiera art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zgodnie z tym przepisem wszystkie budynki, budowle i grunty będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, chyba że przedmiot opodatkowania nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.

Od wymienionej zasady w przepisie tym ustanowiono jednocześnie dwa wyjątki: budynki mieszkalne i zajęte pod nie grunty oraz grunty pod jeziorami i zajęte na zbiorniki wodne.

Z definicji tej wynika, że [b]samo posiadanie przez przedsiębiorcę skutkuje tym, że budynek, budowla czy grunt są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej[/b]. Nie ma w niej bowiem warunku wykorzystywania nieruchomości na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, chyba że jest to niemożliwe ze względów technicznych.