Pojawiające się w sprawie wątpliwości lepiej wyjaśniać

[b]Tak postanowił Najwyższy Sąd Administracyjny w wyroku z 14 stycznia 2010 r., II FSK 1302/08 [/b]

[srodtytul] Jaki jest problem[/srodtytul]

Urzędnicy określili podatnikowi dochód ze źródeł nieujawnionych.

Decyzję tę uchyliła izba skarbowa i przekazała sprawę do ponownego rozpoznania. Wskazała na konieczność przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego dotyczącego m.in. bezspornego ustalenia, czy wydatki poniesione na założenie nowych lokat nie pochodziły z likwidowanych lokat (depozytów) i uzyskanych od nich odsetek.

Organ pierwszej instancji po ponownym rozpoznaniu sprawy ustalił dla skarżącego zryczałtowany podatek dochodowy od dochodów. Przyjął, że niektóre poniesione przez stronę wydatki nie znalazły pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu i zgromadzonym majątku.

Strona się odwołała. Tym razem jednak izba skarbowa utrzymała decyzję w mocy. Strona wniosła więc skargę do WSA. Sąd jednak ją oddalił. Przypomniał, że w postępowaniu w sprawie nieujawnionych źródeł przychodów obowiązek wykazania źródeł przychodu ciąży na podatniku. W tej sytuacji sprawa znalazła finał przed NSA.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

Niestety również NSA stwierdził, że skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw i nie zasługuje na uwzględnienie. NSA nie dopatrzył się zarzucanego sądowi naruszenia przepisów, bowiem żadne z twierdzeń wysuniętych w skardze kasacyjnej nie znalazło potwierdzenia w materiale zgromadzonym w aktach sprawy.

Brak wyjaśnień strony w sytuacji gdy – w celu ustalenia stanu faktycznego sprawy – zwrócono się o nie, przedstawiając konkretne pytania i wątpliwości, musi być interpretowany na jej niekorzyść.

Podnosząc, iż „przesłuchanie strony możliwe jest wyłącznie za jej zgodą – jest zatem jej prawem, a nie obowiązkiem”, pominięto kwestię ciężaru dowodzenia w postępowaniu w sprawie dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.

W świetle materiału znajdującego się w aktach sprawy, przy braku woli strony wyjaśnienia wywołujących wątpliwości kwestii, organy podatkowe miały pełne prawo, kierując się art. 191 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=582ECDA0581859658EA2BD1E83B507D8?n=1&id=176376&wid=328885]ordynacji podatkowej[/link], wyprowadzić wnioski, które legły u podstaw zapadłego rozstrzygnięcia.