Ważny jest sam fakt posiadania nieruchomości przez firmę

[b]Tak postanowił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z 20 stycznia 2010 r., (I SA/Bk 523/09). [/b]

[srodtytul]Jaki jest problem[/srodtytul]

Burmistrz miasta określił spółce z o.o. wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości. Stwierdził, że spółka była i jest nadal właścicielem nieruchomości gruntowych niezabudowanych i zabudowanych, położonych w obrębie miasta.

Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=489635EEF057F93E6465EFF1C6C57F92?id=182297]ustawy o podatkach i opłatach lokalnych [/link]grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Dlatego też grunty sklasyfikowane w ewidencji, którymi dysponuje spółka, podlegają podatkowi od nieruchomości według najwyższych stawek obowiązujących dla gruntów związanych z działalnością gospodarczą.

Spółka odwołała się do SKO. To ostatnie stwierdziło, że bez znaczenia dla opodatkowania gruntów podatkiem od nieruchomości jest fakt, że działalność ta prowadzona była na części gruntów.

W tej sytuacji spółka złożyła skargę do sądu.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

Spór w sprawie dotyczy zasadności opodatkowania podatkiem od nieruchomości gruntów znajdujących się w posiadaniu spółki, w tym gruntów, które nie są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wydobywania kopalin, gdyż zostały zrekultywowane.

Sąd przypomniał, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają: grunty, budynki lub ich części, budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Są to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów, o których mowa w art. 5 ust.1 pkt 1 lit. b), chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.