[b]Tak wynika z wyroku NSA z 1 kwietnia 2009 r. (II FSK 1921/07)[/b]
[srodtytul]Jaki był problem[/srodtytul]
Urząd kontroli skarbowej zakwestionował transakcje zakupu udokumentowane fakturami wystawionymi przez spółkę oraz faktury za wykonanie badań rynku w Polsce wystawione przez inną firmę. Zdaniem urzędu podatnik nie wykazał istnienia związku pomiędzy poniesionymi kosztami a uzyskanymi w badanym okresie przychodami.
W tej sytuacji podatnik złożył odwołanie. Nie przyniosło ono jednak oczekiwanych skutków, bo izba skarbowa utrzymała w mocy wydaną decyzję. Podatnik wniósł więc skargę do WSA.
Zarzucił decyzji rażące naruszenie art. 22 ust. 1 ustawy o PIT poprzez jego błędną i zawężającą interpretację oraz niepodjęcie wszelkich niezbędnych działań w celu załatwienia sprawy i pominięcie wniosków dowodowych prezentowanych przez stronę. Zdaniem podatnika decyzja nie zawierała uzasadnienia co do wykazania przyczyn, dla których organy nie przeprowadziły wnioskowanych dowodów.
