Życzliwi twierdzą, że po kilkunastu latach pracy w bankowości będzie dobrze zarządzał zadłużeniem kraju. Złośliwi, że wziął tę pracę, bo przez rok nie mógł znaleźć innej, a na jego niekorzyść działa brak doświadczenia w administracji i kontaktach z unijnymi instytucjami.
Jest jednym z dwóch synów Jana Macieja Radziwiłła i Elżbiety z Karskich, wnukiem Konstantego Mikołaja Radziwiłła, ziemianina, oficera Armii Krajowej. Jego brat Michał też jest finansistą.
Ukończył lingwistykę stosowaną na Uniwersytecie Warszawskim. Lata 80. spędził w Paryżu, gdzie otrzymał dyplom nauk politycznych prestiżowego Instytut d’Etudes Politiques de Paris. Ponad 15 lat pracował w bankowości inwestycyjnej w Warszawie i Londynie, początkowo w amerykańskim Bankers Trust, później we francuskim Banque Armil. W 1998 roku związał się z Dresdner Bankiem, gdzie był m.in. wiceprezesem w londyńskim dziale inwestycyjnym banku – Dresdner Kleinwort, w którym zajmował się emisją instrumentów dłużnych i polityką hedgingową dla klientów z Europy Środkowej.
Jego doświadczenie zawodowe obejmuje kwestie związane z pozyskiwaniem długu – zarówno na rynku międzybankowym, jak i przede wszystkim z rynków kapitałowych, produktami pochodnymi, a także doradztwem w połączeniach i przejęciach firm.
Doradzał podczas prywatyzacji przedsiębiorstw w latach 90. W czerwcu 2007 roku został prezesem holdingu Grupy Kapitałowej BOT Górnictwo i Energetyka (wcześniej był tam prokurentem), ale w lutym 2008 zdecydował się ustąpić z tej funkcji.