Ważny pacjent, nie właściciel szpitala

Do 26 sierpnia nadzór nad Departamentami Lecznictwa i Dialogu Społecznego sprawował Jerzy Szafranowicz, były już podsekretarz stanu w resorcie zdrowia, odpowiedzialny za reformę szpitali. W piątek przepisy, które mają stanowić wstęp do zmian w szpitalnictwie, podpisał prezydent Karol Nawrocki, mimo że organizacje związkowe w piśmie z 18 sierpnia namawiały głowę państwa do zawetowania ustawy. Decydująca miała okazać się rola prof. Piotra Czauderny, doradcy społecznego prezydenta ds. zdrowia, który miał poprzeć reformę; zanim prezydent podpisał ustawę, prof. Czauderna spotkał się z minister zdrowia Jolantą Sobierańską-Grendą.

Ustawa wprowadza m.in. możliwość likwidowania oddziałów szpitalnych i łączenia szpitali z myślą o restrukturyzacji zadłużonych placówek. Jak poinformował podczas piątkowej konferencji prasowej szef Kancelarii Prezydenta Zbigniew Bogucki, zapisy te budzą wątpliwości głowy państwa, bo proces łączenia został „pozostawiony tylko i wyłącznie w rękach jednostek samorządu terytorialnego, bez ostatecznie żadnej kontroli regulatorów”, czyli NFZ i MZ.

Czytaj więcej

Profilaktyka

Program „Moje Zdrowie”. Będzie system "kija i marchewki" dla POZ

W przyszłym roku Ministerstwo Zdrowia planuje wdrożenie mechanizmów, które zachęcą przychodnie PO...

Łączenie szpitali

Przyjęte przepisy to I etap reformy szpitali; w następnym rząd ma zająć się kwestią finansowania dla szpitali w restrukturyzacji. – Trwają rozmowy z ministrem finansów oraz z Bankiem Gospodarstwa Krajowego na temat mechanizmu wsparcia, który musi zostać wprowadzony – mówi „Rz” Jerzy Szafranowicz. – Konsolidacja wymaga dodatkowego wsparcia finansowego ze strony BGK, aby proces mógł zostać skutecznie przeprowadzony. Wierzę, że dobre pomysły będą kontynuowane – wskazuje.

Były wiceminister zdrowia odniósł się też do zarzutów o pełzającą prywatyzację, które jesienią ubiegłego roku rozgrzały opinię publiczną, po tym, jak w projekcie ustawy pojawiły się przepisy umożliwiające łączenie szpitali publicznych ze szpitalami działającymi w formie spółek kapitałowych. – Nikt nie bierze pod uwagę faktu, że w Polsce funkcjonuje ponad sto szpitali w formie spółek kapitałowych, głównie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością. Większość z nich jest finansowana ze środków publicznych. Projekt ustawy nie zawierał żadnego przepisu, który prowadziłby do prywatyzacji szpitali – podkreśla Szafranowicz.

Czytaj więcej

Rynek zdrowia

Jerzy Szafranowicz: Reforma szpitali będzie dobrowolna

Jeśli porodów jest mniej niż 300, ale szpital ma takie położenie geograficzne, że dojazd pacjentk...

– Jeżeli ktoś chce przeprowadzić prywatyzację, to mogę podać przykład Knurowa, gdzie większość kapitału w spółce jest prywatna. Decyzję o tym podjęli radni powiatu gliwickiego. Ministerstwo nie ma żadnej jurysdykcji nad szpitalami powiatowymi czy marszałkowskimi; resort odpowiada jedynie za własne placówki. Oznacza to, że prywatyzacja – czy ktoś tego chce, czy nie – odbywa się niezależnie od tej ustawy i każdy organ założycielski podejmuje decyzje zgodnie z własnym uznaniem – wskazuje były wiceminister zdrowia.

Dodaje też, że nie liczy się, kto jest właścicielem (szpitala – red.), ale to, jaką funkcję placówka spełnia dla pacjenta. – Słowo „prywatyzacja” nie powinno automatycznie kojarzyć się z czymś szkodliwym lub niedobrym dla pacjentów – tak nie jest – mówi.

Związkowcy używają też argumentu, że restrukturyzacja szpitali i łączenie oddziałów muszą wiązać się ze zwolnieniami. – Takie podejście wydaje się jednak niezasadne, bo w większości przypadków chodzi po prostu o umiejscowienie personelu na innych oddziałach. Na pewno może się to wiązać ze zmianą udzielania miejsca pracy, koniecznością dojazdów, ale cały czas mówimy o łączeniu szpitali na danym terenie – komentuje Michał Misiura, zastępca dyrektora Departamentu Lecznictwa.

Trudny dialog

Równie duże emocje co reforma szpitali budzi kwestia wynagrodzeń w ochronie zdrowia. Rozmowy na temat zmian w tzw. ustawie podwyżkowej w ramach Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia prowadził dotychczas Jerzy Szafranowicz jako wiceminister nadzorujący Departament Dialogu Społecznego. Jak pisaliśmy w „Rz”, członkowie Zespołu Trójstronnego skarżą się na opór strony związkowej, jeżeli chodzi o zmiany w zasadach corocznej waloryzacji minimalnych płac etatowych pracowników ochrony zdrowia.

Czytaj więcej

Ochrona zdrowia

Ochrona zdrowia: impas w sprawie ustawy podwyżkowej. „Konin to dopiero preludium”

Strona związkowa nie zgadza się na zmiany w podwyżkach dla pracowników ochrony zdrowia, dopóki rz...

– Przedstawiliśmy stronie społecznej nasze stanowisko i obecnie czekamy na odpowiedź. Wciąż trwają prace nad szczegółowymi zagadnieniami – mówi Jakub Bydłoń, dyrektor Departamentu Dialogu Społecznego. Jak dodaje, dyskusja toczy się wokół dwóch głównych obszarów: ustawy o najniższym wynagrodzeniu oraz umów cywilnoprawnych. W tym drugim przypadku panuje zgoda, że konieczne są zmiany i należy podjąć działania. Prezydium Zespołu Trójstronnego powinno się odbyć w drugiej połowie września.

Jerzy Szafranowicz, zapytany o dialog ze związkami zawodowymi, komentuje: – W sytuacjach, gdy zwracamy się do strony związkowej i argumentujemy nasze stanowisko możliwościami finansowymi, oczekując pewnego wsparcia z ich strony – bo przecież związki zawodowe również powinny wspierać pracodawców – często tego wsparcia brakuje. Strona związkowa powinna wykazywać większą wrażliwość i zrozumienie, że nasze działania nie są wymierzone w pracowników, ale mają na celu dobro szpitali. Brakuje pewnego społecznego wyczulenia; świadomości, że chodzi tu o stabilizację i funkcjonowanie całego systemu szpitalnego.

Związkowcy argumentują, że punktem wyjścia dla rozpoczęcia dialogu jest uregulowanie kwestii limitów kontraktowych, czyli maksymalnej wysokości wynagrodzeń personelu medycznego na samozatrudnieniu. – Emocje nie powinny dominować w takich rozmowach. Widzimy rzeczywiste problemy z kontraktami, zwłaszcza w sytuacjach patologicznych, dotyczących kwot rzędu 100–300 tys. zł. Są to jednak marginalne przypadki, które nie powinny rzutować na całą grupę lekarzy, pielęgniarek i innych zawodów medycznych, które ciężko pracują. Nie ma żadnej wyższości umowy o pracę nad kontraktem – każdy pracownik ma prawo wybrać formę zatrudnienia. Dla dobra pacjentów proponujemy jednak wyeliminowanie tzw. lekarzy walizkowych – specjalistów, którzy przyjeżdżają do szpitala – wskazuje były wiceminister zdrowia.

Jak dowiedziała się „Rz”, minister Jolanta Sobierańska-Grenda poinformowała współpracowników, że przejmuje tymczasowo pod zarząd Departamenty Lecznictwa i Dialogu Społecznego, do chwili, kiedy nie zostanie wyłonione nowe kierownictwo resortu. Oznacza to, że szefowa resortu będzie bezpośrednio nadzorować dialog w ramach Zespołu Trójstronnego.

Cenzurka dla lecznictwa

W Departamencie Lecznictwa miniony rok to m.in. wdrożenie programu profilaktycznego „Moje zdrowie”. Od chwili jego uruchomienia w maju Polacy wypełnili ponad 1 mln ankiet, na podstawie których wystawiane są skierowania na badania profilaktyczne.

Inny projekt departamentu to pogłębiona opieka nad pacjentkami z endometriozą, wprowadzona od 1 lipca. Obejmuje opiekę operatywną wraz ze świadczeniami towarzyszącymi, takimi jak rehabilitacja i monitorowanie stanu zdrowia po zabiegu. – Pacjentki w najcięższym stanie kierujemy do najbardziej wyspecjalizowanych ośrodków. Obecnie mamy ich osiem. Równolegle, na polecenie pana ministra Szafranowicza, będziemy kontynuować prace nad stworzeniem kompleksowej opieki dla pacjentek z endometriozą, które nie wymagają leczenia operacyjnego. W ich przypadku wystarczająca będzie opieka ambulatoryjna obejmująca rehabilitację, wsparcie dietetyka oraz specjalisty medycyny rozrodu, choć w przypadku tego ostatniego zdania klinicystów są podzielone. Realizację tego planu przewidujemy do końca roku – mówi Dominika Janiszewska-Kajka, zastępca dyrektora Departamentu Lecznictwa.