Orzeczenie zapadło jednogłośnie.
Trybunał rozpatrzył wspólnie dwie skargi od właścicieli nieruchomości, które na mocy rozporządzenia wojewody z sierpnia 2007 r. znalazły się w strefie Obszaru Ograniczonego Użytkowania - Portu Lotniczego im. Fryderyka Chopina. W takiej sytuacji właściciele nieruchomości mogą żądać rekompensaty za szkody poniesione w związku z ograniczeniem sposobu korzystania ze swoich posesji. Za taką szkodę uważa się także zmniejszenie wartości nieruchomości. Oba roszczenia dotyczyły stanu prawnego, w którym na wystąpienie z roszczeniem właściciel nieruchomości miał 2 lata od dnia wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości (art. 129 ust. 4 Prawo ochrony środowiska).
Chociaż rozporządzenie wojewody zostało przez sądy administracyjne uznane za nieobowiązujące, to i tak sądy rozpoznające powództwa o odszkodowanie dla właścicieli łączyły z nim skutki prawne upływu terminu zawitego z zakwestionowanego art. 129 ust. 4. To, zdaniem autorów skarg, narusza ich konstytucyjne prawa i istotę prawa własności.
Trybunał stwierdził jednak, że zakwestionowane przepisy Prawa ochrony środowiska są zgodne z konstytucją i stanowią gwarancję ochrony praw podmiotów, które po wejściu w życie rozporządzenia wojewody nr 50 z 2007 r., zobowiązane były dostosować się do wymagań i ograniczeń związanych z wprowadzeniem obszaru ograniczonego użytkowania, a także musiały znosić immisje hałasu będące konsekwencją funkcjonowania portu lotniczego.
Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, stabilność stosunków prawnych kształtujących się po wejściu w życie rozporządzenia wojewody nr 50 z 2007 r. jest wartością podlegającą ochronie właśnie z punktu widzenia ingerencji w prawo własności.
- Gwarancje z niej wynikające wymagają, by w okresie od wejścia w życie tego rozporządzenia wszystkie podmioty, których roszczenia powstały w związku z utworzeniem obszaru ograniczonego użytkowania dla Portu Lotniczego im. Fryderyka Chopina w Warszawie miały zapewnioną możliwość skorzystania z przysługujących im uprawnień w okresie wskazanym w art. 129 ust. 4 prawa ochrony środowiska. Brak ciągłości obowiązywania obszaru ograniczonego użytkowania, a co za tym idzie brak możliwości pokrycia szkód i nakładów, potęgowałby negatywne skutki istnienia przez ponad dwa lata takiego obszaru - uzasadnił TK.
TK zauważył, że od dnia wejścia w życie rozporządzenia wojewody do czasu wydania postanowienia NSA upłynęły ponad dwa lata i w tym czasie podmioty objęte rozporządzeniem mogły występować z roszczeniami.
W składzie orzekającym w tej sprawie zasiadali: sędzia TK Wojciech Sych - przewodniczący, sędzia TK Leon Kieres - sprawozdawca, sędzia TK Jakub Stelina, sędzia TK Jarosław Wyrembak, sędzia TK Andrzej Zielonacki.
Teraz z darmową dostawą i e‑wydaniem gratis!
