Sąd rozpatrywał sprawę głuchoniemego mężczyzny i jego ojca, którzy podpisali niekorzystną dla siebie, przedwstępną umowę na sprzedaż udziałów w odziedziczonym gospodarstwie rolnym i stojących na jego terenie zabudowaniach, m.in. domu. Każdemu z nich przysługiwał udział w wysokości 1/10 całości – wartej ponad ćwierć miliona złotych. Jednak w myśl zawartego z sołtysem porozumienia mieli otrzymać za sprzedaż tylko po pięć tysięcy.
W trakcie podpisywania umowy u notariusza ani głuchoniemy mężczyzna, ani jego ojciec nie zażądali obecności tłumacza języka migowego. Dlaczego? Na co dzień porozumiewali się oni ze sobą za pomocą gestów, więc tak miało być i tym razem. Okazało się jednak, że przekazane przez prawnika informacje były dla starszego z nich trudne do wyjaśnienia. Ostateczne obaj podpisali dokumenty, na mocy których mieli sprzedać nie tylko pole – jak myśleli – ale również stojący na nim dom.
Podpisał umowę bez tłumacza języka migowego
Sołtys domagał się uznania, że zawarta umowa obowiązuje, zaś pozwani przez niego mężczyźni wykazywali, iż zostali wprowadzeni w błąd. Obaj są osobami z wykształceniem podstawowym, które nie orientują się w cenach rynkowych, zaś kupujący ukończył studia wyższe na kierunku finanse i rachunkowość.
Podobnie jak oni na sprawę spojrzał rozpatrujący ją Sąd Rejonowy w Gliwicach, uznając umowę za nieważną – sprzeczną z zasadami współżycia społecznego. Podkreślił, że głuchoniemy ma poważne problemy w komunikacji oraz z przekazywaniem i odbieraniem informacji. Świadczą o tym choćby trudności ze zrozumieniem pytań podczas przesłuchania, w trakcie którego obecny był już tłumacz języka migowego.
- Tymczasem umowę, której stroną jest pozwany, cechuje znaczny stopień skomplikowania, została sporządzona w języku prawniczym, a więc specjalistycznym, którego zrozumienie często jest trudne dla przeciętnego, niedotkniętego żadną niepełnosprawnością człowieka – argumentował sąd. Dodał, że głuchoniemy podpisał dokumenty na polecenie ojca, którego zawsze słucha w ważnych sprawach.
