Rzecznik praw obywatelskich wystąpiła do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem o zbadanie konstytucyjności art. 492 § § 1 pkt 6 kodeksu wyborczego. Przepis ten stanowi, że wygaśnięcie mandatu wójta następuje wskutek orzeczenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji w trybie określonym w przepisach o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych co najmniej do końca kadencji.
W ocenie RPO przepis ten powoduje, że osoba posiadająca takie orzeczenie, co prawda może się ubiegać o mandat wójta, ale po wyborze traci go automatycznie w pierwszym dniu urzędowania.
Wątpliwości tych nie podzielił Trybunał (sygnatura akt K 51/12). Wyjaśnił, że w zaskarżonym przepisie nie chodzi o każde orzeczenie o niezdolności do pracy czy niezdolności do trwałej egzystencji, ale tylko o wydane już po objęciu mandatu. Oznacza to, że osoba legitymująca się orzeczeniem uzyskanym przed wyborami może bez żadnych przeszkód ubiegać się o mandat wójta i nie może być ono przyczyną jego wygaśnięcia.
Od tego wyroku zdanie odrębne zgłosił sędzia Wojciech Hermeliński.
– Podzielam troskę Trybunału, aby mandaty wójta były sprawowane przez osoby fizycznie i psychicznie zdolne do wypełniania tych funkcji. Ale mechanizm przewidziany w zaskarżonym przez RPO przepisie temu celowi nie służy – mówił sędzia.