Najczęstszy błąd to kilka roszczeń naraz

Oto kilka typowych sytuacji, których powinni się wystrzegać konsumenci.

[b]Po pierwsze[/b] – w razie wykrycia wady od razu żądamy zwrotu pieniędzy od sprzedawcy. Najczęściej jest to jednak niedopuszczalne. Dlaczego? Bo w przypadku gwarancji jakości bardzo rzadko producenci przewidują taką możliwość (a to oni określają, jakie mają obowiązki i jakie prawa ma klient). Gdy klient korzysta z roszczeń związanych z niezgodnością towaru z umową, to z przepisów wynika, że najpierw powinien się starać o naprawę bądź wymianę towaru na nowy. Zwrot towaru i odstąpienie od umowy to ostateczność. Aby działać skutecznie, powinniśmy np. w ciągu pierwszych sześciu miesięcy od zakupu domagać się wymiany towaru na nowy (bo wtedy obowiązują korzystne dla konsumenta domniemania), a ewentualnie potem wykorzystywać uprawnienia do naprawy przysługujące z gwarancji jakości danej przez producenta.

[b]Przykład [/b]

[i]Zepsuł się telewizor kupiony rok wcześniej z dwuletnią gwarancją. Gdyby klient chciał skorzystać z uprawnień ustawowych, to może to zrobić, ale musi udowodnić, że wada istniała już w momencie zakupu (np. potwierdzić to opinią rzeczoznawcy). Inaczej sprzedawca dość łatwo odrzuci jego reklamację. Jeżeli zaś klient wystąpi do serwisu producenckiego z roszczeniami z tytułu gwarancji jakości, to ma przynajmniej szansę na bezpłatną naprawę sprzętu.[/i]

[b]Po drugie[/b] – najczęściej klient myśli, że może zgłosić reklamację tylko na podstawie posiadanej gwarancji jakości, i tak właśnie czyni. Po pewnym czasie dowiaduje się o korzystniejszej dla siebie odpowiedzialności ustawowej sprzedawcy z tytułu niezgodności towaru z umową (np. możliwości wymiany produktu na nowy). Zirytowany przeciągającymi się naprawami rezygnuje z dochodzenia roszczeń z gwarancji i zgłasza się do sprzedawcy z żądaniem wymiany towaru na nowy albo jego naprawy. Sprzedawcy często odrzucają reklamację, słusznie argumentując, że uprawnienia ustawowe klientowi już nie przysługują, bo zgłosił nieprawidłowość po upływie dwóch miesięcy od jej wykrycia .

[b]Przykład [/b]

[i]Po miesiącu od zakupu konsument wykrył usterki w zasilaczu do akumulatorków bateryjnych. Zgłosił się do gwaranta, który obiecał ich naprawę. Pomimo wielu prób naprawa okazała się nieskuteczna. Zajęło to ok. trzech miesięcy, a po tym czasie klient wystąpił z żądaniem do sprzedawcy. Ten jednak stwierdził, że konsument zgłosił się zbyt późno – po upływie przewidzianych przez prawo dwóch miesięcy. Aby uniknąć takiej sytuacji, trzeba – zgłaszając się do serwisu z kartą gwarancyjną – powiadomić jednocześnie sprzedawcę o wystąpieniu usterki.[/i]

[b]Po trzecie[/b] – klienci godzą się na niedopuszczalne praktyki sprzedawców, m.in. zmianę żądania reklamacyjnego, przedłużanie czasu na odpowiedź na reklamację itp. Znajomość swoich uprawnień może pomóc w wygraniu sporu ze sprzedawcą.

[b]Przykład[/b]

[i]Klient kupił buty, które rozkleiły się po kilku dniach normalnego w nich chodzenia. Klient złożył pisemną reklamację u sprzedawcy, żądając wymiany na nowe. Po upływie 14 dni otrzymał telefon ze sklepu, że jego naprawione obuwie jest do odbioru. Świadomy klient może się nie zgodzić na takie załatwienie sprawy, bo nie dość, że sklep nie zastosował się do jego żądań, to nie załatwił też reklamacji w odpowiednim czasie. Powinien więc wezwać sklep do spełnienia swoich żądań w wyznaczonym dodatkowym terminie. Gdy termin upłynie, można żądać zwrotu pieniędzy i odstąpienia od umowy.[/i]

Inne częste sytuacje to odrzucanie reklamacji przez sprzedawcę bez zbadania towaru – wtedy sytuacja jest korzystna dla konsumenta, który z łatwością wykaże absurd postępowania sklepu i podważy np. opinię rzeczoznawcy wystawioną bez zbadania towaru.