Można stąd dowiedzieć się wszystkiego o historii map od starożytności do współczesności.
Jedną z pierwszych była naskalna mapa w Ameryce Północnej (w stanie Idaho), powstała około 10 tys. lat p.n.e. Najstarszą mapę starożytnego Egiptu z 1300 r. p.n.e. (przechowywana w Muzeum Egipskim w Turynie) wykreślono na papirusie. Mapę państwa Babilończyków (obecnie w zbiorach British Museum w Londynie) wyryto na glinianej tabliczce około 600 r. p.n.e.. Jeszcze w XX wieku mieszkańcy Wysp Marshalla posługiwali się jak ich przodkowie mapkami z żyłek liści palmowych, powiązanych włóknami orzechów kokosowych, na których wyspy oznaczano kamykami lub muszelkami. Choć większość europejskich map, które album prezentuje, powstała już na papierze.
Książka prof. Jana A. Wendta z Uniwersytetu Gdańskiego, dzieli się na sześć rozdziałów. Pierwsze cztery: Mapy świata starożytnego, „Mapy średniowiecznej Europy", „Portolany i mapy połowy XV wieku", „Prymat niderlandzkiej szkoły kartografii" pozwalają na historyczną wędrówkę szlakiem geograficznych odkryć.
W końcu średniowiecza powstała mapa Fra Mauro, mnicha z Wenecji. Ta XV-wieczna mapa ma kształt koła. Nie znajdziemy w niej odwołań do mitologii, bo dzieło, uważane za jedną z najpiękniejszych map średniowiecza, opiera się na relacjach podróżników. Dzięki Marco Polo są na niej Chiny i Mongolia. A linia brzegowa Afryki jest dość szczegółowa dzięki portugalskim żeglarzom, którzy szukali drogi do Indii, płynąc tą trasą. Jest to też jedna z pierwszych europejskich map, na których zaznaczono Wyspy Japońskie.
