– Przed II wojną Warszawa była po Nowym Jorku drugim największym miejskim skupiskiem ludności żydowskiej – mówi kurator wystawy Ewa Małkowska-Bieniek. – Chcemy pokazać, jak Żydzi kształtowali Warszawę, ale też jak Warszawa wpływała na Żydów.
Chronologicznie pokaz zaczyna się od końca XVIII w., bo nie zachowały się wcześniejsze pamiątki po społeczności żydowskiej w Warszawie. Z XVIII w. pochodzi natomiast jedwabny czepiec noszony przez kobiety żydowskie.
Wystawa skupia się na kilku miejscach stolicy. Na przykład Grzybowska i plac Żelaznej Bramy to był teren targowisk, Tłomackie stanowiło centrum postępowej inteligencji, na Pragę Żydów przyciągały w XVIII w. targi końskie.
Obok archiwalnych dokumentów, obrazów i zdjęć ogromne wrażenie robi amatorski film z 1939 r. pokazujący warszawskich Żydów, a dziś znajdujący się w archiwum Stevena Spielberga.