Nigdy więcej

Wiesz, jestem teraz bardzo zajęty. Za kilka dni lecę z prezydentem do Katynia – usłyszałem od Andrzeja Przewoźnika na cztery dni przed katastrofą pod Smoleńskiem.

Publikacja: 03.05.2010 21:44

Spotkaliśmy się na Uniwersytecie Warszawskim przy okazji konferencji poświęconej nowemu serialowi pt. "Sprawiedliwi". Bardzo się wtedy wyściskaliśmy. Życzyłem mu wszystkiego co najlepsze. I przypomniałem, że wśród polskich oficerów, którzy zginęli w Katyniu, było półtora tysiąca Żydów. I że w Izraelu, pod Jerozolimą, mamy las poświęcony ofiarom Katynia. Nie wiedział o tym. Był zachwycony. – To nas też łączy – powiedziałem.

[wyimek][b][link=http://blog.rp.pl/weiss/2010/05/03/nigdy-wiecej/]skomentuj na blogu[/link][/b][/wyimek]

Andrzej Przewoźnik zawsze działał na rzecz Sprawiedliwych wśród Narodów Świata. Był na wszystkich uroczystościach, podczas których wręczałem medale zasłużonym. Mieliśmy podobne poglądy na temat sprawiedliwych. Zawsze mówiliśmy, że to bohaterowie naszego życia.

Pierwszy raz spotkaliśmy się w 2001 roku, gdy przyjechałem do Polski jako ambasador. Poznaliśmy się przy okazji uroczystości poświęconej Januszowi Korczakowi. Razem, jednym samochodem, pojechaliśmy wówczas do dawnego obozu w Treblince. Byłem tam pierwszy raz. Od razu zobaczyłem tablicę z napisem "Nigdy więcej" w wielu językach. Po angielsku, niemiecku, rosyjsku, nawet w jidysz...

Ale nie po hebrajsku. Oczywiście to nie był przypadek, bo dla komunistów językiem Żydów był jidysz. – Andrzej, musimy to zmienić! – powiedziałem. I on bardzo się w to zaangażował. Zadanie nie było proste, trzeba było przestrzegać pewnych procedur. Ale wspólnie nad tym pracowaliśmy. I hebrajskie słowa oznaczające "Nigdy więcej" wreszcie pojawiły się w Treblince.

Długo zajmowaliśmy się też rekonstrukcją obozu w Bełżcu, tego okrutnego miejsca, gdzie zamordowano około pół miliona Żydów z Galicji, w tym na pewno część mojej rodziny. Andrzej Przewoźnik angażował się w to całą swoją duszą. Tak jakby sam przeszedł przez Zagładę.

Był strażnikiem pamięci całej Polski. Jako młody człowiek poświęcił temu całe swoje życie. I ginąc w drodze do Katynia, stał się ofiarą tej pamięci. Oby nigdy więcej nie było takiego nieszczęścia. Nigdy.

Spotkaliśmy się na Uniwersytecie Warszawskim przy okazji konferencji poświęconej nowemu serialowi pt. "Sprawiedliwi". Bardzo się wtedy wyściskaliśmy. Życzyłem mu wszystkiego co najlepsze. I przypomniałem, że wśród polskich oficerów, którzy zginęli w Katyniu, było półtora tysiąca Żydów. I że w Izraelu, pod Jerozolimą, mamy las poświęcony ofiarom Katynia. Nie wiedział o tym. Był zachwycony. – To nas też łączy – powiedziałem.

Komentarze
Jędrzej Bielecki: Emmanuel Macron wskazuje nowego premiera Francji. I zarazem traci inicjatywę
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Komentarze
Michał Szułdrzyński: Rafał, pardon maj frencz!
Komentarze
Michał Szułdrzyński: Rok rządu Tuska. Normalność spowszedniała, polaryzacja największym wyzwaniem
Komentarze
Jacek Nizinkiewicz: Rok rządów Tuska na 3+. Dlaczego nie jest lepiej?
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Komentarze
Bogusław Chrabota: O dotacji dla PiS rozstrzygną nie sędziowie SN, a polityka