[b]Tak. [/b]Kosztami uzyskania przychodów są wydatki ponoszone przez podatników w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów (zob. art. 22 ust. 1 ustawy o PIT). Kosztami ponoszonymi w celu osiągnięcia przychodów są, między innymi, wszelkie koszty służące uzyskaniu wiedzy czy uprawnień, które mogą być wykorzystane w prowadzonej działalności gospodarczej. Taki charakter mają z pewnością wiedza uzyskana w trakcie trwania aplikacji radcowskiej, jak i uprawnienia, które mogą zostać uzyskane po jej zakończeniu i zdaniu egzaminu radcowskiego. W konsekwencji – zważywszy, że żaden przepis nie wyłącza możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów tego typu wydatków – należy uznać, że koszty aplikacji prawniczych (np. aplikacji radcowskiej) stanowią koszty uzyskania przychodów podatników prowadzących działalność prawniczą.
Takie też jest stanowisko reprezentowane przez organy podatkowe. [b]Przykładem jest pismo dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 marca 2006 r. (BD-G 415-3/06z) czy interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 lutego 2008 r. (IBPB1/415-296/07/WRz/KAN-2619/12/07)[/b]. W drugim ze wskazanych pism czytamy, że „wydatki, jakie ponosi podatnik w związku z aplikacją radcowską (...), podnoszą jego kwalifikacje zawodowe i mogą przyczynić się w przyszłości do zwiększenia przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej. Przeto w myśl ogólnej zasady określonej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki te mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności, z uwzględnieniem stosowanej przez wnioskodawcę metody ewidencjonowania kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej księdze podatkowej”.
[i] Autor jest doradcą podatkowym[/i]
[i]Podstawa prawna:
– [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.)[/link][/i]
