- w przypadku zmiany wspólnika lub proporcji udziałów wspólników,
- w razie likwidacji działalności gospodarczej.
Obowiązek ten wynika rów- nież z przepisów innych niż usta- wa o PIT. Ustawa o VAT przewi- duje np. konieczność sporzą- dzenia takiego spisu w przy- padku zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej. Spis z natury może zostać rów- nież zlecony przez naczelnika urzędu skarbowego.
Spisu z natury sporządzany na podstawie rozporządzenia w sprawie prowadzenia pkpir dotyczy towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów.
Czy „zawartość" remanentu likwidacyjnego różni się od tego sporządzanego na koniec roku?
„Standardowy" spis z natury sporządzany na podstawie rozporządzenia w sprawie prowadzenia pkpir powinien zawierać co najmniej: nazwisko i imię właściciela zakładu (nazwę firmy), datę sporządzenia, numer kolejny pozycji arkusza, szczegółowe określenie towaru i innych składników objętych spisem, jednostkę miary i cenę jednostkową, ilość składników majątku stwierdzoną w czasie spisu, wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową, łączną wartość spisu z natury oraz klauzulę „Spis zakończono na pozycji...", podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu. Remanent powinien obejmować również towary będące własnością osoby prowadzącej działalność, lecz znajdujące się w dniu spisu poza jego zakładem. Spis dotyczy także towarów obcych, np. materiałów oddanych do przerobu i znajdujących się w zakładzie podatnika. Towary takie nie podlegają jednak wycenie i wystarczy podać ich ilość oraz dane ich właściciela. Rozporządzenie przewiduje pewne uproszczenia i bardziej szczegółowe wytyczne np. dla księgarni i antykwariatów księgarskich.