Formularz ten stanowi uproszczone sprawozdanie w sprawie transakcji z podmiotami powiązanymi lub innych zdarzeń zachodzących pomiędzy podmiotami powiązanymi. Sprawozdanie to narzuca prezentację wartości zarówno w odniesieniu do transakcji, jak i innych zdarzeń, według ich rodzajów. A zatem, skoro w treści znowelizowanej ustawy oraz w formularzu CIT-TP użyto tego samego określenia, tj. „rodzaj", przy czym w formularzu CIT-TP określenie to jednoznacznie odnosi się zarówno do transakcji, jak i do innych zdarzeń, to można przyjąć, że intencja użycia tego określenia w treści samej ustawy była analogiczna – powinno ono dotyczyć nie tylko innych zdarzeń, ale również transakcji.
Ponadto, skoro w załączniku CIT-TP minister finansów narzuca prezentację wartości transakcji oraz innych zdarzeń według ich rodzaju, zasadne wydaje się być zastosowanie takiego samego podejścia, czyli podziału transakcji i innych zdarzeń na rodzaje, przy określaniu obowiązku dokumentacyjnego. Dodatkowo, formularz ten może być użyteczną wskazówką dotyczącą tego, w jaki sposób przeprowadzać taki podział, tj. jakie rodzaje transakcji wyodrębnić (np. sprzedaż towarów, przychód z najmu i leasingu, wydatki związane z najmem i leasingiem, wydatki z tytułu usług wewnątrzgrupowych opłaty za zarządzanie, nabycie rzeczowych aktywów trwałych, sprzedaż rzeczowych aktywów trwałych, nabycie wartości niematerialnych, sprzedaż wartości niematerialnych itp.).
Na uwagę zasługuje również to, że w myśl znowelizowanych przepisów podatnicy o przychodach lub kosztach przekraczających 10 mln euro będą zobligowani do przedstawienia analiz porównawczych dla dokumentowanych transakcji. Przyjęcie interpretacji zaproponowanej przez organ oznaczałoby, że drobne transakcje o marginalnym znaczeniu nie tylko musiałyby zostać przez takich podatników dokumentowane, ale także należałoby dla takich transakcji przygotować analizy porównawcze. Takie podejście z punktu widzenia podatnika wiązałoby się z wysokimi kosztami oraz obciążeniem administracyjnym niewspółmiernym do wartości przedstawionych danych.
Na koniec warto się odnieść również do prac OECD, w szczególności do rezultatów Działania 13 projektu BEPS, które od 23 maja br. wprowadzają zmiany do Wytycznych OECD w zakresie dokumentacji cen transferowych (w obecnym kształcie jest to rozdział V Wytycznych OECD). Wytyczne OECD zostały bezpośrednio przywołane w uzasadnieniu do nowelizacji ustawy o CIT w zakresie obowiązku sporządzania dokumentacji pomiędzy podmiotami powiązanymi. Zgodnie z nimi, obowiązek dokumentacyjny powinien koncentrować się na materialnych transakcjach i prezentować tym samym analizę najistotniejszych kwestii związanych z tymi transakcjami. Co więcej, Wytyczne OECD wskazują również, że organy podatkowe, nakładając na podatnika obowiązek sporządzania dokumentacji, powinny brać pod uwagę przewidywane koszty oraz ciężar administracyjny związany z przygotowaniem takiej dokumentacji.
Jednocześnie, w myśl Wytycznych OECD, z uwagi na to, że transakcje wewnątrzgrupowe są często transakcjami złożonymi, a ich zrozumienie wymaga analizy wielu danych i informacji, w interesie organów podatkowych jest skoncentrowanie się na najistotniejszych informacjach/transakcjach. Zbyt duże obciążenie podatnika wymogami administracyjnymi mogłoby powodować brak uwzględnienia najważniejszych, z punktu widzenia zrozumienia istoty transakcji, elementów lub danych.
