Całkiem niedawno media rozpisywały się o rekordowej transakcji sprzedaży wirtualnej skórki (ang. skin) Dragon Lore (z autografem Tylera „Skadoodle" Lathama) do karabinu snajperskiego AWP w grze Counter-Strike, która osiągnęła wartość 61 tys. dolarów. Przeprowadzenie takiej transakcji jest bardzo proste i możliwe do wykonania w zasadzie przez każdą osobę posiadającą konto na odpowiedniej platformie. Najczęściej osoby te są nieświadome, że od tak uzyskanego przychodu powinny zapłacić podatek. Ze względu na wzrost popularności rynku gier video coraz poważniejszą kwestią staje się prawidłowe rozliczenie takiego typu transakcji dla celów podatkowych.
Czytaj także: Walka o własność intelektualną w branży gier komputerowych
I. Sprzedaż incydentalna
W przypadku standardowej umowy licencyjnej (>patrz ramka), osoby fizyczne przeprowadzające pojedynczą transakcję związaną ze sprzedażą wirtualnych przedmiotów (ang. In-game Items) powinny z chwilą zbycia tych przedmiotów rozpoznać przychód z odpłatnego zbycia praw majątkowych. Potwierdził to Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach z 24 maja 2013 r. (IBPBII/1/415-226/13/AA) czy też z 17 września 2014 r. (IBPBII/1/415-510/14/MK). Natomiast w przypadku gdy regulamin gry dopuszcza sprzedaż tego typu przedmiotów, należy rozpoznać przychód z tzw. innych źródeł.
Jednak w obu przypadkach przychód powinien być opodatkowany według skali podatkowej stawką 18 proc. lub 32 proc. i wykazany w deklaracji PIT-36. Przychód ten może być pomniejszony o prawidłowo udokumentowane wydatki faktycznie poniesione w celu nabycia wirtualnych przedmiotów.
Rodzic uwzględni przychody dziecka
W tym miejscu należy zauważyć, że w wielu publikacjach poświęconych tematyce sprzedaży wirtualnych przedmiotów nie zwraca się uwagi na to, że zazwyczaj przychód ze sprzedaży itemów osiągają osoby poniżej 18 roku życia. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o PIT, co do zasady, dochody małoletnich, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, dolicza się do dochodu rodziców. W praktyce przyjmuje się, że sprzęt elektroniczny nie jest oddawany do swobodnego użytku małoletnich. W konsekwencji, wydaje się, że przychód ze sprzedaży wirtualnych przedmiotów powinien zostać rozliczony przez samych rodziców. Co istotne, stosownie do art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o PIT, w przypadku gdy dochód małoletniego będzie opodatkowany według skali podatkowej i przekroczy odpowiedni próg (w 2018 r. będzie to 3091 zł), to rodzice nie będą mogli skorzystać z tzw. ulgi prorodzinnej.