P.Unity, „Pulp". Funkowy polski sen

Ja chcę tylko funk, więc daj mi w końcu funk" – prosił niedawno Jarecki. Jeśli nie wystarczali mu Mitch & Mitch, odświeżający funkowo-jazzowe dokonania Jerzego Miliana, to teraz na tę prośbę odpowiedzieli P.Unity. Znana z warszawskich klubów ekipa wydała w końcu debiutancki długogrający album „Pulp". I dała w końcu funk.

Publikacja: 19.10.2018 18:00

P.Unity, „Pulp". Funkowy polski sen

Foto: materiały prasowe

To, co chyba najbardziej kojarzy się z funkiem, to wieloosobowe kolektywy. P.Unity to aż dziesięcioosobowa grupa, która w niezmienionym składzie gra od 2014 r. Album „Pulp" trudno uznać za jednogatunkowy: dostajemy sporą dawkę rapu, soulu, jazzu i r'n'b. Ale słychać, że wspólnym mianownikiem tej mieszanki jest właśnie funk.

Singiel „Milk" brzmi dosyć ciężko i smoliście, ale właśnie tym brudnym brzmieniem bardzo dobrze oddaje charakter całej płyty. Nie znajdziemy tu bowiem zbyt wiele dyskotekowego, lekkiego grania. To raczej psychodeliczne, p-funkowe brzmienia w stylu legendarnego Parliament/Funkadelic, okraszone charakterystycznym przestrzennym wokalem i jedynie od czasu do czasu ożywiane bardziej słonecznymi dźwiękami.

Teraz 4 zł za tydzień dostępu do rp.pl!

Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach subskrypcji rp.pl

Na bieżąco o tym, co ważne w kraju i na świecie. Rzetelne informacje, różne perspektywy, komentarze i opinie. Artykuły z Rzeczpospolitej i wydania magazynowego Plus Minus.

Plus Minus
Menedżerowie są zmęczeni
Plus Minus
Konrad Szymański: Cztery bomby tykają pod członkostwem Polski w UE
Plus Minus
Polexit albo śmierć
Plus Minus
„Fallout”: Kolejna udana serialowa adaptacja gry po „The Last of Us”
Plus Minus
Bogusław Chrabota: Kaczyński. Demiurg polityki i strażnik partyjnego żłobu