O niestawiennictwie żołnierza na wezwanie organu można zawiadomić jego dowódcę

Żołnierzowi w czynnej służbie wojskowej, który nie stawił się bez uzasadnionej przyczyny jako świadek, nie można wymierzyć grzywny. Organ administracji może jednak wystąpić do dowódcy jednostki, w której ten żołnierz pełni służbę, o pociągnięcie go do odpowiedzialności dyscyplinarnej.

Aktualizacja: 12.05.2019 08:33 Publikacja: 12.05.2019 07:00

O niestawiennictwie żołnierza na wezwanie organu można zawiadomić jego dowódcę

Foto: Adobe Stock

- Organ prowadzący postępowanie administracyjne wezwał jako świadka żołnierza zawodowego, ale osoba ta nie stawiła się na wezwanie. Organ chce w związku z tym wystąpić do dowódcy o pociągnięcie tego żołnierza do odpowiedzialności dyscyplinarnej. Czy to jedyna droga do jego ukarania?

Tak.

Czytaj też: Postępowanie administracyjne: co musi zawierać wezwanie

W art. 88 ust. 1 kodeksu postępowania administracyjnego (dalej k.p.a.) przyjęto, że osoba obowiązana do osobistego stawienia się, która - mimo prawidłowego wezwania:

- nie stawiła się bez uzasadnionej przyczyny jako świadek lub biegły albo

- bezzasadnie odmówiła złożenia zeznania, wydania opinii, okazania przedmiotu oględzin albo udziału w innej czynności urzędowej,

może być ukarana przez organ przeprowadzający dowód grzywną do 50 zł, a w razie ponownego niezastosowania się do wezwania – grzywną do 200 zł. W art. 88a k.p.a. zastrzeżono jednak, że w razie uchybienia wskazanym wyżej obowiązkom przez żołnierza w czynnej służbie wojskowej (z wyjątkiem terytorialnej służby wojskowej pełnionej dyspozycyjnie), organ przeprowadzający dowód – zamiast wymierzyć żołnierzowi karę grzywny – występuje do dowódcy jednostki wojskowej, w której ten żołnierz pełni służbę, z wnioskiem o pociągnięcie go do odpowiedzialności dyscyplinarnej. Żołnierze zawodowi są żołnierzami w czynnej służbie wojskowej (art. 3 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych).

Zgodnie z art. 59 ust. 1 ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej żołnierzami w czynnej służbie wojskowej są także osoby, które odbywają lub pełnią: zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, terytorialną służbę wojskową (może być ona pełniona rotacyjnie lub dyspozycyjnie), ćwiczenia wojskowe, służbę przygotowawczą, okresową służbę wojskową bądź służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.

W myśl art. 17 ust. 2 pkt 1 ustawy o dyscyplinie wojskowej (dalej u.d.w.) żołnierz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną m.in. za czyny, za które właściwe organy są uprawnione do nakładania kar porządkowych lub wymierzania kar pieniężnych, jeżeli właściwy organ wystąpił do dowódcy jednostki wojskowej z wnioskiem o ukaranie dyscyplinarne. Zgodnie z art. 24 u.d.w. karami dyscyplinarnymi są: upomnienie, nagana, kara pieniężna, ostrzeżenie o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku służbowym, odwołanie z zajmowanego stanowiska służbowego, ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby kandydackiej, służby przygotowawczej, okresowej służby wojskowej albo do zawodowej służby wojskowej bądź usunięcie ze służby kandydackiej, służby przygotowawczej, z okresowej służby wojskowej albo zawodowej służby wojskowej. Samoistnie albo obok kary dyscyplinarnej można zastosować środek dyscyplinarny. Takimi środkami są: zobowiązanie do przeproszenia pokrzywdzonego, zobowiązanie do wykonania dodatkowych zadań służbowych, zobowiązanie do naprawienia wyrządzonej szkody, pozbawienie prawa do noszenia odznaki honorowej lub odznaki tytułu honorowego oraz udziału w uroczystościach wojskowych i państwowych z udziałem wojska bądź podanie informacji o ukaraniu do wiadomości innych osób (art. 33 u.d.w.). Wystąpienie z wnioskiem powinno mieć formę postanowienia.

Autorka jest radca prawnym

podstawa prawna: art. 88-88a ustawy 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 2096 ze zm.)

podstawa prawna: art. 59 ust. 1, art. 98m ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn. DzU z 2018 r. poz. 1459 ze zm.)

podstawa prawna: art. 3 ust. 1 ustawy z 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (tekst jedn. DzU z 2019 r. poz. 330)

podstawa prawna:art. 17 ust. 2 pkt 1, art. 24-35 ustawy z 9 października 2009 r. o dyscyplinie wojskowej (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 2024 ze zm.)

- Organ prowadzący postępowanie administracyjne wezwał jako świadka żołnierza zawodowego, ale osoba ta nie stawiła się na wezwanie. Organ chce w związku z tym wystąpić do dowódcy o pociągnięcie tego żołnierza do odpowiedzialności dyscyplinarnej. Czy to jedyna droga do jego ukarania?

Tak.

Pozostało 92% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
ZUS
ZUS przekazał ważne informacje na temat rozliczenia składki zdrowotnej
Materiał Promocyjny
Wykup samochodu z leasingu – co warto wiedzieć?
Prawo karne
NIK zawiadamia prokuraturę o próbie usunięcia przemocą Mariana Banasia
Aplikacje i egzaminy
Znów mniej chętnych na prawnicze egzaminy zawodowe
Prawnicy
Prokurator Ewa Wrzosek: Nie popełniłam żadnego przestępstwa
Prawnicy
Rzecznik dyscyplinarny adwokatów przegrał w sprawie zgubionego pendrive'a