Co naprawdę wydarzyło się na Wyspie Wielkanocnej?

Obowiązująca dotychczas teoria, że mieszkańcy Wyspy Wielkanocnej, którzy stworzyli słynne posągi przedstawiające patrzące w stronę morza głowy, zniszczyli własne społeczeństwo w wyniku walk wewnętrznych i ogołocenia wyspy z surowców naturalnych. Z artykułu w "Journal of Pacific Archaeology" wynika jednak, że prawda mogła być inna.

Aktualizacja: 14.08.2018 10:55 Publikacja: 14.08.2018 08:45

Co naprawdę wydarzyło się na Wyspie Wielkanocnej?

Foto: By Aurbina [Public domain], from Wikimedia Commons

Autorzy artykułu, opierając się na informacjach zdobytych w czasie najnowszych wykopalisk na wyspie skupili się na chemicznej analizie narzędzi wykorzystanych do stworzenia posągów. Wykazała ona, że społeczność, która stworzyła posągi była dość wysoko rozwinięta i działała kolektywnie co kwestionuje dotychczasową teorię na temat jej późniejszego losu.

Jak czytamy w artykule w stworzeniu obrazu społeczności Wyspy Wielkanocnej sprzed 900 lat wykorzystano informacje zdobyte na podstawie analizy chemicznej czterech posągów i narzędzi wykonanych z bazaltu użytych do ich wyrzeźbienia.

- Idea, że rywalizacja doprowadziła do upadku (społeczeństwa) na Wyspie Wielkanocnej może być wyolbrzymiona - mówi główny autor badań Dale Simpson Jr, archeolog z University of Queensland. Według niego sposób, w jaki wyrzeźbiono posągi wskazuje na to, że zamieszkujące wyspę rodziny współpracowały ze sobą.

Wyspa Wielkanocna położona jest na Oceanie Spokojnym, 3600 km od Chile. 900 lat temu na wyspę przybyli jej pierwotni mieszkańcy, nazywani w lokalnym języku Rapa Nui. Pierwsi mieszkańcy mieli przybyć na wyspę w dwóch łodziach, a pierwszym wodzem powstałej tu społeczności został Hotu Matu'a.

To właśnie społeczność Rapa Nui wyrzeźbiła na twarzy posągi, które mają przedstawiać ważnych przodków tego ludu. Na całej wyspie jest ich ponad tysiąc. Zdaniem Simpsona liczba posągów wskazuje na to, jak złożona była ta społeczność. - Starożytni Rapa Nui mieli wodzów, kapłanów, rybaków, rolników. Istniał u nich określony poziom organizacji socjopolitycznej niezbędny do stworzenia tysiąca posągów - mówi.

Podczas prac przy wydobywaniu posągów z ziemi znaleziono ok. 1600 kamiennych narzędzi. Badacze przeprowadzili chemiczną analizę 17 z nich.

Chcieliśmy dowiedzieć się skąd pochodziły surowce niezbędne do stworzenia tych artefaktów - mówi Laure Dussubieux, współautorka badań. - Chcieliśmy wiedzieć, czy ludzie wydobywali surowce blisko miejsca swojego zamieszkania - dodaje.

Okazało się, że większość narzędzi stworzono z surowca wydobytego w jednym kamieniołomie. - Kiedy znaleźli kamieniołom, który im odpowiadał, korzystali z niego - przekonuje Dussubieux. - Skoro wszyscy używali tego samego kamienia, musieli współpracować. Dlatego im się to udało - bo pracowali razem wspólnie - mówi.

Populację wyspy, według badaczy, zdziesiątkowały nie wewnętrzne walki, ale przybycie kolonizatorów i pojawienie się instytucji niewolnictwa.

- Jest wiele tajemnic wokół Wyspy Wielkanocnej, ponieważ jest ona tak wyizolowana - przyznaje Simpson.

Badacze zapowiadają, że ich badanie to dopiero początek ustalania prawdziwej historii Wyspy Wielkanocnej.

Autorzy artykułu, opierając się na informacjach zdobytych w czasie najnowszych wykopalisk na wyspie skupili się na chemicznej analizie narzędzi wykorzystanych do stworzenia posągów. Wykazała ona, że społeczność, która stworzyła posągi była dość wysoko rozwinięta i działała kolektywnie co kwestionuje dotychczasową teorię na temat jej późniejszego losu.

Jak czytamy w artykule w stworzeniu obrazu społeczności Wyspy Wielkanocnej sprzed 900 lat wykorzystano informacje zdobyte na podstawie analizy chemicznej czterech posągów i narzędzi wykonanych z bazaltu użytych do ich wyrzeźbienia.

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Archeologia
Kolos Konstantyna powrócił do Rzymu. Można go zobaczyć w Muzeach Kapitolińskich
Archeologia
Egipt restauruje piramidę w Gizie. "Dar dla świata XXI wieku"
Archeologia
We włoskim Paestum odkryto dwie nowe świątynie doryckie
Archeologia
Cucuteni-Trypole. Wegeosady sprzed sześciu tysięcy lat
Archeologia
Szwajcaria. Detektorysta znalazł na polu marchwi biżuterię sprzed 3,5 tysiąca lat