Tożsamość faktów istotnych
Jak należy wnioskować z treści powołanego przepisu, który nie czyni w tym zakresie żadnych rozróżnień, omawiana zasada będzie oznaczała związanie utrwaloną praktyką nie tylko w ramach tego samego obszaru, organu czy instancji, ale w obrębie wszystkich organów rozstrzygających dany rodzaj spraw w skali całego kraju.
Przez taki sam stan faktyczny i prawny będzie zaś należało rozumieć nie tyle pełną zgodność wszystkich okoliczności sprawy i mających do niej zastosowanie przepisów, ile tożsamość faktów istotnych, mających rzeczywiste znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, oraz tożsamość norm prawnych, które do tych faktów się odnoszą i stanowią podstawę rozstrzygnięcia.
Znowelizowany przepis wzmocni zatem formalnie pozycję uczestników postępowań administracyjnych, którzy będą mogli, powołując się na wcześniejsze rozstrzygnięcia w analogicznych sprawach, zasadnie oczekiwać takiego samego lub podobnego rozstrzygnięcia w swojej sprawie, a także skarżyć decyzje wydane sprzecznie z utrwaloną praktyką jako naruszające art. 8 § 2 k.p.a. Należy jednak mieć na względzie, że zastosowanie zasady związania organów dotychczasową praktyką nie zawsze będzie możliwe i łatwe.
Utrwalona praktyka
Przede wszystkim organy administracji publicznej będą związane jedynie praktyką, której będzie można przypisać przymiot utrwalonej. Choć pojęcie to jest nieostre i nie pozwala na jednoznaczne wskazanie, na przykład, jaka ilość zgodnych ze sobą rozstrzygnięć powoduje uznanie praktyki za utrwaloną, niewątpliwie nie wystarczy istnienie pojedynczego rozstrzygnięcia w sprawie czy też istnienie wielu rozstrzygnięć prezentujących sprzeczne stanowiska.
Przykład
W świetle, orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE, przymiot „utrwalonej" będzie miała taka praktyka, która będzie w stanie „wzbudzić w świadomości ostrożnego i należycie poinformowanego podmiotu racjonalne (uprawnione) oczekiwania, że organ rozstrzygnie sprawę w określony sposób" (por. wyrok TSUE w sprawie Salomie i Oltean, C-183/14; wyrok TSUE w sprawie Elmeka, C-181/04 do C-183/04).
W wielu przypadkach powstanie dodatkowo problem faktycznej możliwości uzyskania przez stronę informacji o praktyce organów w takich samych sprawach. Rozstrzygnięcia organów administracyjnych, odmiennie niż na przykład orzeczenia sądów powszechnych, co do zasady nie są bowiem powszechnie dostępne, w szczególności zaś nie są publikowane w internecie.
