Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Odprawa emerytalna: prymat związku funkcjonalnego nad czasowym
Pracownik, który na dzień ustania stosunku pracy nie spełnia wszystkich przesłanek warunkujących nabycie uprawnień do emerytury, nie zawsze będzie pozbawiony prawa do odprawy emerytalnej.
Zgodnie z art. 921 kodeksu pracy pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do renty z tytułu niezdolności do pracy lub emerytury, którego stosunek pracy ustał w związku z przejściem na rentę lub emeryturę, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia. Pracownik, który otrzymał odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa.
Odprawa emerytalna (rentowa) ma charakter świadczenia socjalnego, a jej celem jest ułatwienie pracownikowi przystosowania się do nowej rzeczywistości po zakończeniu aktywności zawodowej. Jest ona gwarantowana ustawowo, co oznacza, że każdemu pracownikowi spełniającemu przesłanki do jej wypłaty przysługuje roszczenie w stosunku do pracodawcy o jej zapłatę. Prawo do odprawy, jak i jej wysokość, są przy tym niezależne od stażu pracy uprawnionego.
Pozostało 86% artykułu
